"ငါ့ရဲ႕ စစ္ဝတ္ရံုတစ္ခုလံုး ေသြးေတြ႐ႊဲၿပီး
ေၾကာက္မက္ဖြယ္ တလဲ့လဲ့ နီျမန္းေတာက္ေနလည္း..
ငါ လိုခ်င္တဲ့ အရာကို ငါ မရဘူး.. ၊
ေလးလံေနတဲ့ စိတ္ေတြက လံုးဝဉႆံု မကြယ္ေပ်ာက္ဘူးအမုန္းဓာတ္ေတြ မျပယ္ဘူး "
မိုးၾကဳိးအရွင္ ၏ ေသြးတျမျမ႐ႊဲေနသည့္ ဓားသြားက သူ႔လည္ပင္းအား အျပတ္ျဖတ္ေတာ့မေယာင္ ေတ့ေထာက္ထားေသာ္ျငား ' တိမ္ေသြးနီလာ 'ဘြဲ႕ခံ ဂြၽန္ေျမာင္ သည္ စိတ္ေသာကတို႔ျပည့္နွက္စြာ ပူေဆြးျပင္းျပေနေသာ မ်က္ဝန္းသားတို႔ျဖင့္ အရွင့္သားအား ေမာ္ၾကည့္ေနဆဲ ။
နွင္းပြင့္တို႔ ျမဳပ္နွံထားသေယာင္ သူ႔အသားအေရကဲ့သို႔ ေဖြးဆြတ္ေနတတ္သည့္ သူ႔ေဒါင္းျဖဴဝတ္ရံုက ယခုအခါေတာ့ အရွင့္သား၏အမ်က္ေၾကာင့္ နီျမန္းခဲ့ၿပီ ထို႔အတူ သူ႔နွလံုးသားအိမ္ကလည္း အရွင့္သားေၾကာင့္ တစစီ အက္ကြဲျပဳိဆင္းခဲ့ၿပီ ။ ေျခာက္ျခားမႈ၊ သိတတ္မႈ၊ ခံစားနိုင္စြမ္းတို႔ ဘာဆိုဘာမွ် မက်န္ရွိေလာက္ေအာင္ သူ႔ရင္အစံုတို႔ လွစ္ဟာဆင္းေနခဲ့ၿပီ
" အရွင့္သား.. ကြၽန္ေတာ့္ကို သတ္ပါ..
ကြၽန္ေတာ့္ေသြးကို ဖဝါးနဲ႔ နင္းၿပီး နန္းတက္ပါ..လဝန္းငယ္ မရွိဘဲ တုန္လႈပ္စြာ ရွင္က်န္ရစ္ၿပီး မေနလိုေတာ့..။ "
သူ႔စကားစတို႔ အဆံုးတြင္ စိတ္လိုက္မာန္ပါ ဆတ္ခနဲ ေျမႇာက္သြားသည့္ ဓားသြားသည္ ေတာ္ဝင္ေသြးအား ထိုးေဖာက္ဆြဲေမႊပစ္ေတာ့မည့္နွယ္ ပူေလာင္ၿမိဳက္ေနေသာ ေနေရာင္ေအာက္ တျဖတ္ျဖတ္ လ်က္လွ်က္ရွိသည္။ စိတ္ေယာင္ထင္မွားေသာတိုးသဲ့သည့္ ေလခြၽန္သံက သူ႔နားထဲသို႔ ျဖတ္တိုက္သြားသည့္ေနာက္ အခ်ိန္အတန္ၾကာ ေထာက္ကန္ထားျခင္းေၾကာင့္ ဒူးတို႔ က်ိမ္းဖန္ေနသည့္ ဂြၽန္ေျမာင္က သူ႔မ်က္ဝန္းအစံုအား ညင္သာစြာ ဖိပိတ္လိုက္သည္ ။
VOCÊ ESTÁ LENDO
နန္းေျမ႕အရွင္...~
Ficção Históricaၿပိဳးၿပိဳးျပက္ျပက္ လင္းလက္၍ တဖိတ္ဖိတ္ေတာက္ေနသည့္ ေ႐ႊနန္းေဆာင္ ခန္းမတြင္.. ေသြးညီွနံ႔တို႔ စို႔စို႔ပို႔ပို႔ စူးစူးဝါးဝါး ရလ်က္ရွိသည္..။ ေ႐ႊနန္းသခင္ အရွင္မင္းတရားႀကီးက.. ေၾကာက္မက္ဖြယ္ အနွီ မာရဏစစ္ကို အလြန္တရာ ခ်စ္ျမတ္န...