BROKE ANGEL ™ [ Harry Styles ]

Chapter 1

Bölüm müziği : The Pretty Reckless - Kill Me 

Kendimi hiç bu kadar kötü hissetmediğimi anlamıştım şu an. Masumluğumun cezasını çektiğimi de biliyordum ama ben buydum. Değişemezdim ki. Şu an sahip olduğum tek şey olan çantamla gecenin bir yarısı sokakta kalmış olsam bile.

Sahi ne yapacaktım ki ? Bu saatte nereye gidilirdi ki ? Bu saatte kimseyi rahatsız edecek değildim. 18 yaşında genç bir kız nasıl olurda sokakta kalırdı ? Başka çarem mi vardı ? Çaresizce bu saatte ıssız sokakta dolaşıyordum. Karanlıktan korkardım ben , çoğu şeyden korktuğum gibi. Karanlıktan , yüksekten , birinin kalbimi kırmasından , bana kötü birşey söylenmesinden. Belki aileminde payı vardı bu olanlarda. 

Yavaşça etrafıma bakındım. Bulunduğum yerde çok az ev vardı. Buraya daha önce hiç gelmemiştim ve bu yüzden kaybolduğumun da farkındaydım. Ve lanet olsun ki kaç haftadır inatla yağmayan yağmur , sokakta kaldığım gün kendini gün yüzüne çıkartmıştı. Burada yağmurdan sığınabileceğim pek bir yer yoktu. Etrafıma çaresizce baktığımda gözüme bir ev takıldı. Kocaman lüks dairelerin olduğu sitede sadece bir tane evin ışıkları yanmıyordu. Oraya doğru ilerlemeye başladım. Olduğum yerde bütün gece duramazdım. Eve doğru yaklaştığımda iki katlı evin yakından daha da büyük olduğunu farketmiştim. Hep böyle bir evde yaşamak istemiştim diye düşündüm. Annem , babam ve ben. Hatta birde kızkardeşim olsaydı ... Düşüncelerimden sıyrıldım. Evi incelediğimde varendasında iki tane tekli koltuk farkettim. İnanın ki mobilyalar bile evin sahibinin zenginliğini belli ediyordu. Evin ışıkları yanmadığına göre sanırım evde kimse yoktu. Küçük saatime baktığımda ise saatin 1:37 olduğunu gördüm. Sanırım bu saatten sonra eve kimse gelmezdi. Bu yüzden hemen tekli koltuklardan birine oturup sabah olmasını beklemeye karar verdim ...

--------- Harrynin Ağzından -----------

Her gün olduğu gibi birkaç  bardak içip arabama atlamıştım. Başımın ağrısı yüksek sesli müzikten çok , arkadaşlarımın dırdırındandı. Neymiş ciddi bir ilişki düşünmeliymişim. Hah. Ben Harry Styles. Ben aşık olmam. Hiçbir kız umrumda değil. Olmayacakta. Bu böyleydi , değişemez. Bu sıkıcı hayatımdan bende sıkılmıştım. İstediğim her şey elimin altındaydı . 20 yaşındaydım ve şimdiye kadar beni reddeden bir tane bile kız olmamıştı. Hiçbir zaman hiçbir kızla konuşmazdım da zaten. Benimle konuşmak isteyenler hep onlar olurdu. Aşık olmayı bile bilmiyorum ben. Sahi nasıl birşeydi ki ? Hiçbir fikrim yok ve olmasını da istemem zaten. İnsanları sersem eden ahmak bir duygu işte. Ben aşk diye birşeyin olduğuna inanmıyorum. Bilmiyorum belki de hiç olmadığımdandır. Beni kendine aşık edecek hiçbir kız olduğunu sanmıyordum.

Siyah Range Roverımda gaza yüklenerek hemen eve gelmiştim. Arabamı herzamanki yerine çekmiştim. Buraya kimse arabasını çekmeye cesaret edemezdi çünkü onların kıçını tekmelerdim. Arabadan telefonumu ve anahtarlarımı alıp aşağı indiğimde hava karanlıktı ve saat yaklaşık 2:30 a geliyordu. Varendama ilerlediğimde koltuğumda birinin yattığını görünce sinirlendim. Kesin içip içip kafayı bulmuş ve burada sızmış bir serseriydi. Lanet herifler ! Kaliteli koltuğuma doğru ilerlediğimde bir kız ile karşılaştım. Küçük bir kız .. Tahminimce en fazla 17-18 yaşındaydı. Bunu herşekilde anlayabilirdiniz. Uzun kahverengi saçları benim koltuğumda özgürce yayılmış ve uzun kirpikleri o uyurken titreşiyordu. Küçük bir burnu ve minik biçimli dudaklara sahipti. Buraya neden gelmişti ki ? Bu yaşta bir kız bu saatte burda olmamalıydı. Çantasını kucağına koymuş sıkı sıkı tutuyordu. Çok masum göründüğünü söyleyebilirdim. Kalıbımı basarım ki çok masumdu. Uyuyor olsada bunu anlayabilirdim. Etrafımdaki kızlardan tek birtanesi bile masum değildi. Ne görünüş olarak , nede kişilik olarak. O yüzden böyle birini gördüğüm için şaşırmıştım. 

Telefonum cebimde titreştiğinde kendime geldim. Ne yapıyordum burada onu izleyip. İçeri girmeye karar verdim. Burada ne bok arıyorsa yarın defolup giderdi zaten. Herzaman yaptığımı yapıp umursamadım ve içeriye girdim. Mutfağa girip kendime büyük bir bardak su doldurdum ve tek dikişte bitirdim. Yukarı doğru adımlayacakken olduğum yerde durdum. Kız aklımdan çıkmıyordu. Lanet ! Üşürmüydü orada kalırsa ? diye düşündüm. Banane ? Üşürse üşür. İç sesim bana cevap vermekte gecikmedi. * gerçekten olanlarla ilgilenmiyor musun ? * Lanet içsesim hep haklı çıkardı. Bu başıma ilk defa geliyordu ama onu orada bırakamazdım. Nedenini bilmiyorum işte ama bırakamam. Belki de beni buna iten masumluğuydu. Hemen dışarı çıktım ve yanına ilerledim. Yattığı yerden hiç kımıldamamıştı. Onu yavaş ve dikkatli bir biçimde kucağıma aldım. Benim için fazla hafifti , bu yüzden onu rahatlıkla taşıyordum. Uykusu derindi sanırım çünkü uyanmamıştı. Başımı göğsüme doğru gömmüş uyuyordu. Bu his .. ne bileyim farklı hissettiriyordu. Daha önce böyle bir olay hiç yaşanmamıştı. Merdivenlerden yukarı çıkarken onu misafirler için olan yatak odalarından birine yerleştirmeye karar verdim. Yumuşak yatağa onu yatırdığımda ise uykusuna iyice dalmış görünüyordu. Kolları buz gibi olmuştu. Kimbilir kaç saattir orada yatıyordu diye düşündüm. Dolaptan kalınca bir yorgan çıkartıp üstüne örtmüştüm. Bu yaptıklarımın hiçbir açıklaması yoktu biliyorum. Ama umrumda değil. İstedim ve yaptım. Daha fazla düşünmek istemediğimden kendimide yatağıma attım...

Kızlar bu hikayeye yeni başladım ve eğer ki sevilirse devam edeceğim , yoksa sileceğim. Lütfen görüşlerinizi yorumda belirtin :*  Sınır sadece +5 vote