17.Kayıp

172 11 6
                                    

LISA

Ayaklarimda ki soğuk baskı,kafamdaki şiddetli ağrı ve garip bir koku ile gözlerimi yavaşça araladım etrafima bir göz gezdirdim eski bir bodrum katta olmalıydık tam kalkıcaktim ki sandalyeye bağlı olduğumu gördüm ve kalkamadim ağzımdan küçük bir inilti çıktığında ilerden gelen ayak seslerini de duymuş oldum.

Etrafima biraz daha baktığım da hemen yan tarafimda gözleri kapalı oda sandalyeye bağlanmış bir şekilde Jennie unniemi gördüm

"Imdat! Kimse yok mu ? Yardım edin lutfen!"

Kimsenin duymicagini bildigim halde tüm gücümle bagirmistim

"Uyanmışsın sarı kız"bana doğru yaklaşan bir adam ile kendime geldim birisine çok benziyordu ama kim ?

"Kimsin sen,seni nerden tanıyorum? Ve biz niye bağlıyız burası nere-"

"Tch tch çok soru soruyorsun biraz uslu olsana sen"

Bir sandalye aldı ve ters çevirip karşıma oturdu ona öldürücü bakislarimi sunarken aynı zaman da jennieye bakmayı da ihmal etmiyordum

"Bak,kimsin nesin amacın ne bilmiyorum ama burdan çıkarsam seni yaşatmicam bunu bil ! " gayet kararlı olarak söylediğim bu cümlenin onu korkutmus olmasını diledim

"Umarım çıktığında bunu başarısın bu arada ben min jo sende lisasın biliyorum memnun oldum"

"Ben hiç memnun olmadım hem seni bir yerde görmüş olabilir miyim ?"

"Jungkookun partisi olmasın?"

"Jjk! Ona bir şey yapmadin dimi !"korku ile gözlerim büyürken tek istediğim cevap hayır demesiydi

"Bilmem belki yapmisimdir belki yapmamisimdir kim bilir"
Sinir ile gülümserken ben çoktan sinir ile ağlamaya başlamıştım

"Imdaat! Kimse yok mu ya!"

"Boşuna bagirma güzelim kimse seni duymaz"

"L-lisa"

Jennie unniemin sesini duymam ile hemen o tarafa döndüm yavaş yavaş gözünü açıyordu

"Unnie! Iyi misin"

"Evet ben iyi-min jo senin ne işin var ?"

"Unnie onu tanıyor musun?"

"Evet V şirketten oda,toplantida tanismistik bir dakka ben niye bagliyim lisa sende-BURASI NERESI NE OLUYOR!"

"Ah kızlar çok safsınız aynı zamanda güzel"

Jennie unniem ile eş zamanlı göz göze geldiğimiz de sanki bu bir sonmuş gibi gözlerinden bir an bana demek istediği bütün her seyi anladım yavaşça gulumsedigim de ayni zaman da gozumden de bir yaş düşmüştü

"Lisayi bırak ne derdin varsa benimle hallet"Jennie unniemin kararlı ve tok sesinden açıkçası ben bile tırsmıştım çünkü cümlede bir gram bile korku yoktu ve bu hosuma gitmişti

"Evet,lisayi bırakayım sonra gitsin herkese haber versin değil mi ? Üzgünüm kızlar o kadar mal değilim"

Tam bir şey söylemek için ağzımı acmistim ki arka taraftan gelen bir çift ayak sesi ile o tarafa döndük

"JIMIN!"mutluluktan gülerken ikimizde jimine bakıyorduk

Yavaş adımlar ile min jonun yanına geçip bize acımasız bakışlar gönderdi

"Y-yok artık,bu olamaz dimi"sorduğum soru ile jiminin gülümsemesi büyümüştü

"Cidden,fazla safsınız"

MAGİC AND DEVIL/BITTIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin