Months had passed, nalaman na nga ni Nathan na ako ang nagbibigay ng mga cupcakes sa kanya araw-araw.Syempre nahihiya ako kaya umiiwas ako sa kanya. Pero siya ang kusang lumalapit sa akin.
We were exclusively dating.
Nililigawan niya ako at ang matamis 'kong oo nalang ang kulang para maging official na kami.
I just know na hindi pa iyon ang right time para sa aming dalawa.
So he patiently waited for me.
Until one night, nung sigurado na akong sasagutin ko na si Nathan. At nagdesisyon akong magkita kami sa isang restaurant. Pagdating ko ay yumakap ako at humalik sa kanyang pisngi.
Sinenyasan niya ang waiter na oorder kami. At laking gulat ko nang mamukhaan ko ang waiter.
Na pumunta sa table namin.
Si Gelo... parang gusto ko siyang yakapin.
"Gelo..." sabi ko. "Angelo po ma'am," pagtatama niya sa pangalan niya.
Wala pa rin siyang ipinagbago, itinatama pa rin ang pangalan niya. Pero wait. Ma'am? Bakit ma'am akala mo naman wala kaming pinagsamahan.
Hindi ko akalaing hanggang ngayon ay working student padin siya.
Gosh, kahit kailan ang sipag talaga nang lalaking 'to.
"Abigail, what do you want to have?"
Napalingon ako kay Nathan na nakangiting tinatanong ang order ko.
Kumakain kami habang nagkukuwentuhan.
Masaya, payapa at maayos.
Sobrang sarap sa pakiramdam.
Pero biglang may pumasok sa isip ko.
Naalala ko kung bakit ko pala siya niyayang mag-dinner ngayon.
Sinabi ko sa kanya ang matagal niya ng tanong sa akin dati.
"Nathan," tawag ko sa kanya.
"Mmm?"
"Yung matagal mo ng tanong. Gusto kong ulitin mo ngayon at sasagutin ko,"
"What do you mean?"
"Yung tanong mo dati pa, may sagot na 'ko ngayon."
Nanlalaki ang mga mata niya na mukhang nage-gets na niya ang sinasabi ko sa kanya at natawa naman ako sa reaksiyon niya.
"Will you be my girlfriend, Abigail Lorraine Perez?"
"Nathan, yes! Sinasagot na kita!" natutuwa kong sagot sa kanya.
Tumayo siya at niyakap ako nang sobrang higpit.
Itinaas niya pa ang yakap niya sa 'kin.
Na hindi ko naramdaman ang mga paa ko sa lapag habang iniikot ako. Pumikit ako habang pini-feel ang pag buhat niya sa'kin habang umiikot.
Nang unti-unti akong dumilat habang nakangiti. Ay nakita ko sa gilid ng restaurant si Gelo na nakangiti sa akin.
Na para bang masaya siya kasi, masaya rin ako.
At pagkatapos nun ay inubos na namin ni Nathan ang pagkain namin.
Hindi ko na naalala pa si Gelo pagkatapos naming kumain. Pagkatapos mag-bayad ni Nathan ay lumabas na kami. Pero bago pa kami makalayo ni Nathan.
Ay dinala niya ako sa sobrang madilim na eskinita. At bigla niya akong hinalikan. Dinala niya ako sa madilim na lugar para walang makakita sa pambabastos niya sa 'kin.
He kissed me hungrily. At nagulat ako!
.-..-..-..-.
PLEASE DON'T FORGET TO VOTE, COMMENT AND FOLLOW! Thanks a loooot! ^_^
~ y u n n i v e r s ♥
YOU ARE READING
Not You Anymore [On-Going(Slow Update)]
Short StoryTotoo nga ang kasabihan na 'Ginto na naging bato pa.' Ang masasabi ko lang talaga sa sarili ko ay ang tanga-tanga ko dahil nasa kamay ko na ang ginto pero mas pinili ko pa rin ang bato. Na pinakawalan ko pa ang taong nasa kamay ko na, na dapat iniin...