အခန္း( ၄ )

160 16 3
                                    

သေဘၤာေပၚကရင္ခုန္သံ
------------------------

          "႐ွာရတာလဲဖက္ဖက္ကိုေမာေနျပီကိုခန္႔ရာ"
                 "မင္းဟာကသရဲမ်ားလား"
                   "ေနစမ္းပါဦးကြာ……"
                 "ခနေနမွျပန္မယ္ေလကြာ"

         ပင္လယ္ဓါးျပအေပ်ာ္စီးသေဘၤာႀကီးေ႐ွ့သို႔ေရာက္
ေသာအခါ……

                   " ကိုခန္႔    ေဟ်ာင့္ကိုခန္႔"
                            " ဘာလဲ "
               "ဟို……မွာ ၾကယ္စင္မွတ္လား"

        "ၾကယ္စင္မဟုတ္ပါဘူးဆ္ိုကြာ ကိုေဇကလည္း"
                "Aww …ေအေအ Sorry"
                               "ကိုေဇ"
                         "ကိုေဇဒီမွာခနေနခဲ့"

    ခန္႔မင္းသည္ ပင္လယ္ဓါးျပေပၚသို႔ အသည္းအသန္ေျပးတက္သြားေလသည္။ အေၾကာင္းမွာ ၾကယ္စင္ႏွင့္တူေသာ
ေကာင္ေလးကိုပင္လယ္ဓါးျပေပၚတြင္ေတြ႔လိုက္ရျခင္းေၾကာင့္တည္း။

               "ဟာ……ဒီေကာင္ဘာလုပ္ဦးမလဲဘဲ"
                        "ေဟ်ာင့္…ေဟ်ာင့္ကိုခန္႔"

       ကိုေဇကား ေအာ္ဟစ္ရင္းပင္ ေအာက္၌က်န္ရစ္ခဲ့ေလ
သည္။ ခန္႔မင္းကား ဂရုမစိုက္ျခင္းအႏုပညာစာအုပ္ ဖတ္ဖူးသူ
ပီပီ သူေအာ္သည္ကို လွည့္ပင္မၾကည့္ေခ်။

       ေကာင္းေလးကား လွသေလာက္သတၱိေကာင္းသည္ဟု
ခန္႔မင္းေတြးလိုက္မိသည္။ အခ်က္မွာသေဘၤာ၏ထိပ္ဦးပိုင္း
တြင္ ထိုင္ေနျခင္းေၾကာင့္ပင္။

       ခန္႔မင္းတစ္ေယာက္ ေကာင္ေလးေဘးတြင္ဝင္ထိုင္
လိုက္သည္။

      "ဟင္း…ဘယ္လိုကံၾကမၼာပါလိမ့္။ မေတြ႔ခ်င္တဲ့လူေတြနဲ႔
မွငါ႔မွာလဲ လာတိုးေနရတယ္လို႔"

       ေကာင္ေလးက ခန္႔မင္းကို သမင္မ်က္လံုးကေလးႏွင့္
မ်က္ေစာင္းတစ္ခ်က္ထိုးကာ     ပြစိပြစိေျပာေနေလသည္။
ခန္႔မင္းကလည္းမခံ စပ္ျဖဲျဖဲႏွင့္ ျပန္ကလိလိုက္ေလသည္။

                          "အဟမ္း"

"ငါ႔လဲကြာ……ပင္လယ္ဓါးျပလာစီးကာမွ ဆြဲႀကိဳးလုတဲ့ဓါးျပနဲ႔
လာတိုးေနရတယ္လို႔……"
            
        ခန္႔မင္းကလိလိုက္သည္ကို ေကာင္ေလးကမခံႏိုင္
ေဒါသထြက္ကာ ေတာက္တစ္ခ်က္ေခါက္လိုက္ျပီး ေနရာ
ေျပာင္းရန္ ဆတ္ခနဲမတ္တပ္ထရပ္လိုက္ေလသည္။

မ်ဥ္းမဲ့ဒိုင္ယာရီWhere stories live. Discover now