Μια ιστορία αγάπης,
Σε εκείνο το στενό δρομάκι δύσκολα ξεχώριζες τους δυο ανθρώπους. Ένα σώμα έβλεπες τόσο σφιχτή ήταν η αγκαλιά. Ένα σώμα με δυο καρδιές που κάλπαζαν τρελαμένες από την επιθυμία, την προσμονή, την απελπισία για το τέλος που είχε σημάνει.
Αυτό το δρομάκι είχε τόσα δει τους τελευταίους μήνες. Όρκους, φιλιά, λόγια, πόθους, Αυτή η βραδιά βαριά έσταζε από τα βλέφαρα τους, Ανήμποροι να αρθρώσουν λέξη παρέμεναν σφιχταγκαλιασμένοι. Τόση αγάπη χτισμένη εκεί στην άκρη του κύματος που σαρωτικά πέρασε και την παρέσυρε, Ένα ψέμα, μετά δεύτερο, τρίτο και ότι χτίστηκε πήρε το δρόμο του για μακριά.
'Ήταν μια βραδιά αποχαιρετισμού με ένα γιατί στην άκρη των χειλιών της και ένα συγγνώμη είμαι αδύναμος στο βλέμμα του, Μετά σιωπή, Δυό σκιές σε αντίθετες κατευθύνσεις αργά έσυραν την ψυχή τους, αφήνοντας το δρομάκι σκοτεινό, σαν την αγάπη που δεν μπόρεσε να αντέξει, που ήταν και έμεινε όνειρο ζωγραφισμένο στην άμμο.
Κάνοντας το δικό μου παραμύθι πραγματικότητα ❤️
