Cztery Chwile

Chwila czwarta

Powoli otwieram oczy i ku mojej uciesze widzę... Jest to jednak oślepiające światło więc zamykam powieki. Po paru sekundach znów próbuje otworzyć oczy i tym razem mi się udaje. Dostrzegam osobę stojącą przy moim łóżku. Ubrana jest w biały fartuch i jest to kobieta. Gdy tylko zoriętowała się że otworzyłam oczy i jestem przytomna, usiadła na pobliskim krześle poprzednio je do mnie przysuwając. Powoli mówi do mnie że mam się nie ruszać ponieważ miałam wypadek samochodowy i mam poważne obrażenia całego ciała. W tej chwili zauważam że mam na nodze i ręce gips oraz usztywnioną szyję. Praktyczne całe moje ciało jest owinięte bandażami. Pielęgniarka informuje mnie także że muszę pozostać w szpitalu ponad miesiąc z powodu moich ran oraz obrażeń wewnętrznych. Cud wogóle że żyje... Ale to jest teraz najważniejsze.

Serdecznie dziękuję za przeczytanie mojego opowiadania
-JestemINNA-