GAME OF Lies, Book 4: "Truth untold" (Ολοκληρωμένη)

▪ Κεφάλαιο 9 ▪

💮 Σιέννα 💮

Σαν υπνωτισμένη έφτασα στο σπίτι και σαν υπνωτισνένη ανέβηκα στο δωμάτιο μου και ξάπλωσα στο κρεβάτι.

Ήταν σα να ζούσα σ' ένα παράλληλο σύμπαν.
Εξωσωματική εμπειρία. Ναι αυτό έζησα...

Έκλεισα τα μάτια και ξανάφερα στο μυαλό μου το φιλί!
Πήρα το μαξιλάρι μου και το έσφιξα πάνω στο πρόσωπό μου για να μην ουρλιάξω, ενώ ταυτόχρονα χτυπούσα τα πόδια μου στο κρεβάτι...

Σ' αυτή τη φάση με είδε ο μπαμπάς όταν μπήκε στο δωμάτιο.

- Σιέννα; Όλα καλά;

Πέταξα το μαξιλάρι και τινάχτηκα πάνω τρομαγμένη.

- Μπαμπά, γιατί δε χτυπάς την πόρτα;

- Εμ...χτύπησα αλλά δεν άκουσες! Είσαι καλά; Ήθελα να σε ρωτήσω πώς πάει το θέμα...με τον Τζέυ;

- Τον...τον Τζέυ; Πώς; Πώς να πάει; Καλά πάει...γιατί να μην πάει καλά; Δηλαδή...θέλω να πω...δεν πάει καλά - καλά, αλλά νομίζω αρκετά καλά...

Ναι. Νομίζω τα έκανα θάλασσα. Ο μπαμπάς με κοιτούσε πιο ύποπτα από πριν. Όχι κι άδικα...Γιατί έπρεπε να έρθει τώρα να ρωτήσει; Δεν πρόλαβα καλά - καλά να χωνέψω ό,τι έγινε, δεν πρόλαβα να ηρεμήσω. Σίγουρα θα καταλάβει ότι κάτι συμβαίνει...Τί θα κάνω;

- Σιέννα...ξέρεις πόσες φορές είπες τη λέξη "καλά;"

- Εμ...όχι; Δε μέτρησα...

- 5 φορές!

- Ήταν τόσες ε;

- Σιέννα...τί έγινε; Μέχρι χθες έκλαιγες και μου έλεγες ότι δε θες να τον βλέπεις και ήσουν έτοιμη να πας σε άλλο σχολείο για να μείνεις μακριά του. Τί άλλαξε από χθες; Φέρεσαι περίεργα.

- Εμ...

Χαμήλωσα το βλέμμα ενώ σκεφτόμουν τί να του έλεγα...

- Να...είναι ότι...

- Μη μου πεις ότι μιλήσατε; Σου εξήγησε;

Τώρα τί μου το θύμισε αυτό;

- Όχι...όχι μπαμπά. Απλά...ας πούμε ότι είμαστε κάπως καλύτερα...Αυτό.

- Κάπως καλύτερα; Δηλαδή;

Δηλαδή φιληθήκαμε!!! Ααααχ!!! Θέλω τόσο να το φωνάξω αυτή τη στιγμή, που νομίζω η καρδιά μου δε χωράει στο σώμα μου. Χοροπηδάει συνέχεια, ζητώντας να βγει έξω...

- Δηλαδή...αυτό. Δεν τον μισώ τόσο όσο πριν.

- Αα...αυτό είναι καλό...νομίζω.

- Μμ...μπαμπάααα...

Είπα ναζιάρικα, προσπαθώντας να τον καταφέρω να δεχτεί αυτό που θα του ζητούσα.