OST for this chapter,
iKON's "Apology "💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢💢
ဒီေန႔ကခ်န္းေယာလ္ေဆးရံုတက္ေနသည္မွာတစ္ပတ္ျပည့္ေသာေန႔။
ေျခေထာက္ကအ႐ွင္းႀကီးေတာ့မသက္သာေသးေသာ္လည္းလမ္းေလ်ွာက္ရံုေလာက္ေတာ့လုပ္ႏိုင္ေနၿပီျဖစ္သည္။ေဆးရံုဆင္းၿပီးလ်ွင္အႏုပညာေလာကထဲကအနားယူကာေဒါလ္ႏွင့္အတူေနသြားခ်င္သည့္္ဆႏၵေလးကမေန႔တေန႔ကအထိေတာ့မတန္မရာေတြးျဖစ္ေနေသး၏။ေဒါလ္ရဲ႕မဆံုးႏိုင္တဲ့ေအာင္ျမင္မႈေတြကိုေဘးကေနမ်ွေဝခံစားေပးရင္းနဲ႔ကြၽန္ေတာ္တကယ္ေနသြားခ်င္ခဲ့တာ...။
ဂြၽန္ဒယ္သာကိစၥေတြအကုန္လံုးမေဖာ္ထုတ္ခဲ့ဘူးဆိုရင္ေတာင္အေဝးတေနရာကေနေတာ့လွမ္းၾကည့္ေနႏိုင္ဦးမယ္ထင္ခဲ့တာ...။
မနက္ကသာကြၽန္ေတာ္ေမ့ေနမိတဲ့တစံုတေယာက္ဆီကမက္ေဆ့ခ်္ကိုလက္ခံမရခဲ့ဘူးဆိုရင္ဘယ္အခ်ိန္ထိစိတ္ကူးယဥ္အိမ္မက္ေတြထဲနစ္ေမ်ာေနမိမလဲမေတြးတတ္ဘူး။
"ဘာေတြေတြးေနတာလဲ ဟင္ "
လက္တစ္ဖက္ဆီမွေႏြးေထြးေသာခံစားမႈႏွင့္အတူဘယ္ေတာ့မွခြဲမသြားခ်င္တဲ့ေဒါလ္ရဲ႕အသံေလး။
ေခါင္းအသာယမ္းျပမိရင္း..."လြမ္းေနတာ"
"အယ္ "
အဆက္အစပ္မရိွစြာဆိုရင္းကုတင္ေဘးတြင္မတ္တပ္ရပ္ေနေသာကိုယ္ေႏြးေႏြးေလးအားခါးမွေန၍တင္းက်ပ္စြာေပြ႔ဖက္ရင္းသူ႔ရင္ခြင္ထဲေခါင္းမွီထားမိသည္။
"မေတြ႔ရတာတစ္နာရီေတာင္ျပည့္ေသးလို႔လား"
ရယ္ျမဴးရိပ္အနည္းငယ္စြက္စြာျဖင့္စေနာက္လာေသာေကာင္ငယ္ေလးအားပိုတင္းက်ပ္စြာေပြ႔ဖက္လိုက္သည္။ႏွလံုးခုန္သံေတြကိုေတာင္အတိုင္းသားၾကားႏိုင္တဲ့အထိ။အသက္႐ွဴမရေအာင္မြန္းသြားေလာက္တဲ့အထိ...။
YOU ARE READING
Unseen 「 completed 」
Romanceချစ်တယ် .. ။ တိတ်တခိုး ရေရွတ်ခဲ့ရင်းကပဲ အမုန်းတွေထဲ မွေ့ပျော်လာခဲ့၏။