Tell Me You Love Me •Lisa×Kook

~12

medyadaki yine yeni gelen çocuk yani Donghae

Lisa
Omzumda birden bire bir el hissedince elimdeki telefon yere düştü.

"olamaz!"dedim telaşla ve yerdeki telefonumu alıp ekranında hasar varmı diye kontrol ettim. Çok az çizilmişti ama fazla sıkıntı değildi.

Omzuma dokunan kişinin Donghae olduğunu anladım, o telaşla "üzgünüm seni korkutmak istemedim ayrıca telefonuna bir şey oldu mu!?"dedi.

"yok hayır sorun değil zaten bende hep evde telefonumu yere düşürür çatlatırım yani sorun değil" dedim.

"sıkıntı yok öyleyse" dedi meraklı bakışlarla Donghae.
"yok" dedim ve gülümsedim.
"iyi o zaman"dedi ve o da bana gülümsedi.

Duruma bakılırsa Donghae ile anlaşabileceğimize benziyor.

"beraber yürüyelim mi yoksa yalnız yürümeyi mi tercih edersin?" diye sordu bana.

"beraber yürüyebiliriz bende zaten konuşacak birini arıyordum"dedim sevinçle.

"konuşabiliriz" dedi Donghae.
"olur önce ben sana sorayım buraya ne zaman taşındın ?"diye sordum.
"1 ay falan olmuştur muhtemelen ama güzel bir yer hemen alıştım" dedi Donghae.

"kiminle yaşıyorsun?"

"annem, ben çok küçükken vefat etti babam ise üvey annem ile Seul'de yaşıyor yani tekim"diye özetledi Donghae.

Donghae'nin durumuna gerçekten çok üzüldüm çünkü annesini küçük yaşta kaybetmiş babasıda başka kadınla. Gerçekten üzüldüm.
"başın sağolsun üzüldüm"dedim üzüntüyle.

"teşekkür ederim zaten alıştım çok uzun zaman oldu" dedi.

Birden aklıma Donghae'nin kendini tanıtırken ki cümlesi aklıma geldi ve ona şöyle dedim "Ama okulda babanın işi nedeniyle buraya taşınmak zorunda kaldığını söylemiştin"dedim ama aslında yalan söylemesinin nedenini az çok anlamıştım.

"gerçekleri söyleseydim uzun olurdu ve garip bir izlenim verirdim bu yüzden klasik bir neden uydurmayı tercih ettim" dedi başını yere eğerek.

"haklısın"dedim başımı sallayarak.

Biraz sessizlik oluştuktan sonra Donghae "peki ya sen buraya ne zaman geldin?"dedi bana bakıp aynı anda yürüyorduk.

"yazın başlarında annemle buraya taşındık. Normalde buradaki evimiz yazlıktı ama en son 10 sene önce gelmistik annem ve babam boşanınca bir daha uğramadık ama sonra annemle taşınmaya karar verdik" diye özetledim bende.

"demek 10 sene boyunca buraya dönmediniz bayağı bir uzun süre olmuş" dedi Donghae şaşırarak.

"hem burada küçüklükten arkadaş olduğum bir arkadaşımı görmek için mükemmel bir fırsat olmuştu"

"benim küçükken fazla arkadaşım yoktu"dedi Donghae sanki üzüntülü bir şekilde.

"benim de yoktu ama Jungkook yeterdi zaten" dedim ona.

Donghae biraz düşündü ardından "bizim sınıftaki Jungkook mu ?"diye sordu.

"evet o benim çocukluk arkadaşım ama biz 10 sene boyunca bir daha dönmeyince aramız biraz açıldı"

"benim çocukluk arkadaşımı geç bu zamanlarda da pek arkadaşım yok" dedi Donghae.

"arkadaş olabiliriz?"

"yanlış anlama şimdi sanki arkadaşa muhtaç gibi gözükmek istemem"dedi Donghae.

"tamam istersen olmayadabiliriz" dedim.

"yoo olalım"dedi Donghae ve gülümsedi.

Bende ona güldüm. Resmen küçük çocuklar gibi arkadaş tartışması yapmıştık ve fark etmeden ben evimin önüne gelmiştim. Evin önünde durduk.

"ben burada oturuyorum" dedim elimle hafif evi göstererek.

"bende bir sokak ileride yani evlerimiz yakın" dedi Donghae.
"peki o zaman görüşmek üzere"dedim el salladım.

"görüşürüz"dedi ve el salladı o da kendi evinin yolunu tuttu bende eve girdim.

Bu bölümde tanışma bölümlerinden biri bundan sonraki bölümlerde büyük ihtimalle Donghae'de olacak.

Oy atmayı unutmayın