2o κεφαλαιο

905 122 33
                                    

Two months later

"Φίλε,η Loren βγαίνει από το νοσοκομείο αύριο,δεν θα ήθελες να σε δει έτσι,στην κατάσταση που έχεις καταντήσει."είπε ο Jake χτυποντας με φιλικά στην πλάτη.

"Δεν έχει κάτι η κατάσταση μου."είπα και φυσηξα τον καπνό του τσιγάρου μου προς τα έξω.

"Πίνεις κάθε μέρα,έχεις αρχίσει ξανά το κάπνισμα και τα ναρκωτικά."είπε και τα μάτια μου εκλεισαν ενώ ξεφυσηξα εκνευρισμένος.

Είναι αλήθεια αυτά που λέει,αλλά όσο για τα ναρκωτικά έχω πάρει δύο τρεις φορές για να ξεχάσω τον πόνο μου.

"Απλά δεν άντεχα άλλο.Πονουσα τόσο γαμημενα πολύ που η Lor ήταν εκεί μέσα και έπρεπε να κάνω κάτι να ξεχαστω."είπα και άρχισα να σκέφτομαι διάφορα για την Lor για ακόμα μια φορά.

"Πρέπει να τα κόψεις όλα αν θες να συνεχησεις να είσαι με την Lor."είπε και κούνησα θετικά το κεφάλι μου.

"Θα τα σταματήσω."είπα αν και μέσα μου δεν ήξερα αν αλήθεια μπορουσα.

Ηρεμησα την ανάσα μου που δεν είχα καταλάβει καν ότι είχε επυταχινει επικίνδυνα πολύ.

"Φεύγω,πάω σπιτι."είπα κάπως απότομα χωρίς να το θέλω και σηκώθηκα από τα σκαλιά που καθόμασταν.

"Θα πάμε αύριο να την πάρουμε μαζί σωστά?"ρώτησε και γύρισα να τον κοιτάξω.

"Μπαα,μπορώ και μονος μου."είπα και εκείνος ανασηκωσε τους ώμους του.

Έφυγα από εκεί στα γρήγορα με τις σκέψεις να τρέχουν στο μυαλό μου.Και αν θυμώσει μαζί μου και δεν μπορούμε να είμαστε μαζί?

Και αν δεν θέλει να είμαστε πλεον μαζι?

Τα χέρια μου μετακινηθηκαν στα μαλλιά μου και τα τράβηξα δυνατα βγάζοντας την δύναμη μου σε αυτά.

Περπάτησα μέχρι το σπίτι κάνοντας μεγάλη προσπάθεια να μην ανάψω και άλλο τσιγάρο.

Όταν όμως έφτανα στο σπίτι οι δυνάμεις μου με εγκατέλειψαν με αποτέλεσμα δύο λεπτά μετά να καταλήξω να ανάψω ένα ακόμα τσιγάρο σήμερα.

The next day

Περίμενα έξω από το δωμάτιο της.Γαμωτο ανυπόμονω να την δω.Μου έχει ληψει τόσο γαμημενα πολυ.

Η πόρτα άνοιξε και εγώ πετάχτηκα όρθιος από την άβολη θέση του νοσοκομείου.

Την είδα να περπατάει προς τα έξω και το βλέμμα της έπεσε πάνω μου.Τα μάτια μου θόλωσαν και ένιωσα δάκρυα να μαζεύονται στις ακρες τους.Εχω τόσο πολύ καιρό να την δω να περπατάει.

Μου χαμογελασε με τον πιο υπέροχο τρόπο και ένα δακρυ κύλησε στο μάγουλο μου.

Έτρεξα γρήγορα κοντά της και ένιωσα τα πόδια μου να τρέμουν μονο και που βρισκόμουν κοντά της.

Εκείνη δεν έχασε χρόνο και τύλιξε τα χέρια της γύρω από τον λαιμό μου βάζοντας το κεφάλι της στο στέρνο μου.Την έκλεισα στην σφυχτη αγκαλιά μου,μυρίζοντας το αγαπημένο μου άρωμα,το άρωμα της.

"Μωρό μου."ψιθύρισα και εκείνη άρχισε να κλαει.

"Όχι ματια μου,όχι.Μην κλαίς."είπα και εκείνη κοίταξε με τα δακρυσμενα μάτια της τα επίσης υγρά μάτια μου.

"Σ'αγαπω τοσο πολύ."είπε μέσα από τους λυγμούς της και εγώ την αγκαλιασα ακόμα πιο σφυχτα.

"Και εγώ μωρό μου."είπα και φίλησα το μέτωπο της.

"Πάμε να φύγουμε από εδω."είπα στο αυτί της και εκείνη συμφώνησε ενώ αρχίσαμε να περπατάμε προς τα έξω.

Άγγιξα την μέση της απαλά κάνοντας την να ανατριχιασει.Γαμωτο μωρό μου,αν αρχίσεις να με αναβεις από τώρα τι θα γίνει όταν πάμε σπίτι?

Μου έλειπε.Μου έλειπε η αίσθηση μέσα της,το κορμί της,το άγγιγμα της,τα χείλη της και γενικά αυτή.

Θα κάνω υπομονή,μέχρι να το ζητήσει από μόνη της.Δεν θα την πίεσω καθόλου.

Μπήκαμε στο μεγάλο αμαξι μου και εκείνη έκατσε στην θέση του συνοδηγού παρακολουθοντας όλες τις κινήσεις μου.

Της χαμογέλασα και εκείνη ήρθε προς το μέρος μου.Σαστισα όταν τα χείλη της ήρθαν σε επαφή με τα δικά μου και το χέρι της προσγειώθηκε απαλά πάνω στο παντελόνι μου.

Αχ μωρό μου.

Άφησα ένα μουγγριτο πάνω στο φιλί και εκείνη αναστεναξε.Απομακρυνθηκα γιατί δεν θα άντεχα για πολύ και εκείνη επέστρεψε στην θέση της.

Έβαλα μπρος στο αυτοκίνητο και βγήκα στον κεντρικό δρόμο.

Και εδώ είμαστε και πάλι.Να ξεκινάμε τα πάντα από την αρχή.

To be continued~

✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓✓

Nαι,αποφάσισα να μην τα γαμησω και στο τρίτο βιβλίο και σχεδόν τα πάντα να είναι καλά στο βιβλίο.

Όχι δεν θα μισησετε τον Jacob επειδή είμαι καλός άνθρωπος.

Λοβ γιου💓

-Κατ

Together for fame or not?[3]Donde viven las historias. Descúbrelo ahora