yoon gi--ကလေးပင်ပန်းနေတယ်ဆိုခဏအိပ်လိုက်လေ
jimin--ကိုကိုကစိတ်ပူလို့လား
yoon gi--စိတ်ပူတာပေါ့ကိုယ့်မှာဒီကလေးလေးတစ်ယောက်ပဲရှိတာကို
jimin--ပိုပြီ
yoon gi--တကယ်ပြောတာ
jimin--မယုံပါဘူး
yoon gi--သက်သေပြရမလားကလေး
jimin--ဟာကိုကိုဘာတွေပြောနေတာလဲ
yoon gi--ကိုပြောတာကချစ်လွန်းလို့လက်ထပ်ထားတာလေ
ကိုကအဲ့ဒါကိုပြောတာကလေးကဘာတွေတွေးနေတာလဲမှမသိတာ
jimin--တော်ပြီကွာအပေါ်တက်တော့မယ်
yoon gi--ကလေးရှက်သွားပြီ
jimin--ကိုကိုညစာကိုအပြင်မှာသွားစားရအောင်
yoon gi--မနက်ဖြန်မှသွားစားရအောင်နော်ကလေးကိုအလုပ်တွေရှုပ်နေလို့
jimin--ဟာကိုကိုကလည်းကလေးကဒီနေ့သွားချင်တာကို
yoon gi--ကလေးကလည်းကိုတို့မနက်ဖြန်မှသွားမယ်နော်ကလေးကလိမ္မာတယ်နော်
jimin--တော်ပြီကွာမသွားတော့ဘူး
yoon gi--ကလေးစိတ်ဆိုးသွားပြီပြီမှပဲချော့တော့မယ်
jimin pov
အဲ့ကိုကိုကဘယ်တော့မှကလေးစကားကိုနားမထောင်ဘူး
ညစာစားဖို့ပြောတာတောင်သူ့အလုပ်ကိုပဲအာရုံစိုက်နေတာ
စကားပြောနေတာတောင်သူ့ကွန်ပျူတာကိုပဲကြည့်နေတယ်
မျက်နှာကိုတစ်ချက်လေးတောင်မကြည့်ဘူး
တွေ့မယ်စကားမပြောဘဲကိုနေပြမယ်
yoon gi pov
ကလေးစီတ်ဆိုးသွားပြီသူ့ကိုဂရုမစိုက်ဘူးလို့ထင်သွားပြီ
ကိုယ်ကလည်းကိုပဲမနက်ဖြန်ရှယ်ယာရှင်အစည်းအဝေးရှိနေတော့
ကလေးကိုလိုက်မချော့ဖြစ်ဘူးမနက်ကျမှပဲချော့လိုက်ပါ့မယ်
yoon gi--အလုပ်ပြီးသွားပြီ၁၂း၃၀ပြီကလေးအိပ်နေလောက်ပြီ
အခန်းတည်းသွားကြည့်တော့သေချာတာပေါ့ကလေးအိပ်ပျော်နေပြီကလေးစိတ်ဆိုးပြီးညနေစာလဲမစားဘူးဒီကလေးနဲ့ကတော့ခတ်ပြီ
morning
yoon gi phone ring
yoon gi--ဟယ်လိုအတွင်းရေးမှူးကင်ပြော
အတွင်းရေးမှူးကင်--သူဌေးရှယ်ယာရှင်အစည်းအဝေးရှိတယ်လေ
yoon gi--သိတယ်လေညနေမှမဟုတ်လား
