รักป่วนๆโรงเรียนเวทมนต์[Yaoi(7P)]

บทที่11:หอสมุด

ตอนนี้ผม อาซาโนะ สึกายะและเชลเซียร์มาอยู่ในลานกว้างกับผู้สมัครคนอื่นๆแล้วครับ

คนในลานกว้างกะด้วยสายตาน่าจะมีประมาณพันกว่าคนได้มั้งครับทุกคนยืนกันสะเปะสะปะไม่เป็นระเบียบบางคนก็รวมกันเป็นกลุ่มอย่างกลุ่มของผมตอนนี้ที่ดูเหมือนจะเป็นจุดสนใจของคนอื่นอยู่นิดหน่อย(ไม่หน่อยแต่เยอะ:ไรท์)

และก็อย่างที่รีดท์ทุกๆคนรู้กันว่าผมไม่ชอบเป็นจุดสนใจพอมาตกเป็นเป้าโดยที่ผมไม่รู้สาเหตุแบบนี้ก็ไม่สบอารมณ์สิครับ

"เอ่อ..พวกเค้ามองมาที่เราทำไมหรอ"ผมหันไปถามอีกสามคนที่ยืนเหมือนไม่รู้สึกอะไร

"ก็หน้าตาไงล่ะ ที่นี่มันโรงเรียนฝั่งชายก็ต้องมีแต่ผู้ชายการที่มีผู้ชายหน้าเหมือนผู้หญิงอย่างเข้ามาสมัครมันก็ต้องเป็นจุดน่าสนใจของทุกคนอยู่แล้ว"สึกายะตอบผมอีกสองคนก็พยักหน้า

"แล้วพวกคุณไม่รู้สึกไม่สบอารมณ์บ้างหรอครับที่โดนคนเยอะๆมองแบบนี้หนะ"ผมถามอีกครั้ง

"ไม่หนิ"อาซาโนะ

"ฉันก็ไม่นะ"สึกายะ

"สงสัยพวกเราโดนจนชินแล้วน่ะเลยไม่เป็นไร"เชลเซียร์"นายก็น่าจะโดนบ่อยนะทำไมถึงไม่ชินล่ะ"

"ผมไม่ค่อยออกจากบ้านน่ะเพราะประเทศที่ผมอยู่อากาศร้อนเลยไปค่อยอยากไปไหน แต่ก็มีออกไปบ้างก็โดนมองจนชินแต่การเป็นจุดสนใจเป็นหนึ่งในสิ่งที่ผมเกลียดน่ะถึงจะชินแล้วก็เถอะแต่มันก็ไม่ค่อยชอบอยู่ดี"ผมอธิบาย

"ฮ่าๆทำใจเถอะเดี๋ยวนายก็ต้องเจอแบบนี้จนชินถ้าเข้าเรียนที่นี่ได้"อาซาโนะปลอบ?ผม(นี่เรียกปลอบหรอ?:ไรท์)

"ผมจะพยายามแล้วกันครับ"จะให้ทำไงล่ะครับตอนนี้ผมก็ต้องพยายามทำใจไปตามที่อาซาโนะบอกนั่นแหละ

ตึกๆ!

เสียงเดินใกล้เข้ามาเรื่อยๆพวกผมมองหาต้นเสียงก็เจอเข้ากับชายวัยกลางคนหน้าตาดีคนหนึ่งเดินขึ้นไปบนเวทีด้านที่ผมสงสัยว่ามันมาอยู่ตรงนี้ตั้งแต่เมื่อไหร่