içimden geldi

içimdeki sessizlik

çırpınırdın diyor aslında çok mantıklı yazabilirim.. valla..

ama şey yok ya.. mantı yapıp martılara attımm...

içimde kavga ediyor sokak taşlarında serseri his yorganları...

oysa bizim hırsız çoktan tüydü..

neden diye sormayacagım.. sen de sorup hatırlatma bana..

iki serseri arasındaki kavga diyaloğu aşağıdaki kimidir!

biri: seveceksin ulan!

o biri: sevmiyorum ulan!

b: lan oğlum bu yumurtayı bu tavuk çıkartmadı mı?! sen niye sevmiyorsun tavuğu!

o: ya abi.. ben yumurtayı seviyorum haşlama taşlama her türlüsü ama napıyım sevmiyorum tavuğu elimde değil.. ben et yemiyorum.. artık vecetaryan oldum.. zaten tavukları öteden beri sevmezdim tüylerini yolasım gelirdi...

b: sevmiyorsan yumurtasını niye yiyorsun lan!!! zıkkım ye!!

o: abi yumurta artık tavuktan çıktı.. artık onun değil.. onunsa niye çıkarttı..

b: lan içinde mi tutsun zavallı hayvan.. Allah onu bizim için nimet olarak yarattı! seveceksin!!

o: abi hem seveceksin diyorsun.. hem yiyeceksin diyorsun bu nasıl sevgidir la! pardon abii!

ama sen de bir acayip çelişkiler yumağısın!

b: ötme lan!

o:horoz muyum kuş muyum abi. ayıp oluyor kuş beyinli mi diyorsen sen bana!

b: Oğlum konuyu saptırma.. sapıtık! Allahın verdiği nimeti yiyecez tabi yediğimiz için de sevecez!

o: abi ben sevdiğimi de yiyemem sevmediğimi de yiyemem! ne bakla yicem!

b:zıkkım ye!

o: abi sen de o kadar Allahın nimeti şükrü vaaz veriyosun da.. geçenlerde de kalpler Allahın elindedir diyordun.. nedir bu tavuk sevdirme sevdan bana anlamadım yaa.. atacam kendimi bi yerden artıkçç öliyim de kurtulıym beaa!