Crappypasta (Greek)

Horror Fails #1

Λοιπόν... Για μαντέψτε;

Η Αγάπη είναι τεμπέλα (και έλειπα Μιλάνο μερικές μέρες, οπότε εντάξει, έχω και μια δικαιολογία. Αυτά που χλαπάκιαζα δεν τα βλέπατε στο ίνστα; 😂) και το πρώτο κεφάλαιο στην creepypasta Greek 2 δεν είναι ακόμα έτοιμο και τώρα πρέπει να κάνει ένα filler στην Crappypasta Greek.

Επειδή, εντάξει ρε παιδιά, Οκτώβριος είναι, δεν γίνεται να μην δημοσιεύσω κάτι τον μήνα του χάλογουιν.

Έτσι, είπα, γιατί δεν μιλάω για τα δύο μεγαλύτερα fails που έχω δει να συμβαίνουν στο horror genre?

# 1 Pupa

Τώρα θα μιλήσω για το πρώτο άνιμε που είδα ποτέ μου, επειδή τώρα τελευταία είχα κάτι περίεργα όνειρα που αφορούν αυτό και για κάποιον λόγο το YouTube μου έβγαλε κάτι βίντεο για αυτό στα recommended και ξαναζώ το παιδικό τραύμα!

Και ποιο λέτε άραγε να ήταν το θερμό μου καλωσόρισμα στον κόσμο των άνιμε;

Pupa.

Ναι...

Αυτό ήταν το πρώτο άνιμε που είδα ποτέ.

Ήμουν γύρω στα 9 με 10 χρόνων και ακόμα το θυμάμαι.

Γιατί, ξεχνιέται αυτό;

Ωραία γνωριμία είχα με τα άνιμε...

Τέλος πάντων, αυτό το άνιμε είναι τόσο απαίσιο...

Πρώτα απ'όλα το κάθε επεισόδιο κρατάει 5 λεπτά.

Το οποίο είναι καλό, αφού δεν χρειάζεται να κοιτάω το απαίσιο art style του άνιμε για πάνω από πέντε λεπτά την φορά.

Δηλαδή... Εντάξει, το art style το δικαιολογώ, μπορεί έτσι να προσπαθούν να κάνουν καλή ατμόσφαιρα για horror anime, αλλά μέχρι ένα σημείο.
Για όνομα του Θεού, πέντε λεπτά κρατάει το κάθε επεισόδιο, δεν μπορείτε να κάνετε κάτι καλύτερο με το art style;

Και τελικά, η δεκάχρονη εγώ, ήμουν περισσότερο μπερδεμένη πάρα τρομαγμένη από αυτά που έβλεπα.

"Γιατί κρατούσε τόσο λίγο το επεισόδιο; Αυτό το κοριτσάκι γιατί είναι τόσο ενοχλητικό;"

"Βασικά είναι όντως κοριτσάκι; ποτέ δεν μπορείς να ξέρεις με τα άνιμε..."

"Αυτός ο τύπος που την χαστούκισε την άλλη ποιος στον διάολο είναι;"

"Γιατί ο oni-chan βογκάει έτσι όταν του τρώει τα χέρια η αδερφή του; Του αρέσει;"

Ναι, νόμιζα πως όντως τον έλεγαν oni-chan γιατί η βλαμμένη η αδερφή του συνέχεια ήταν όλο oni-chan και oni-chan και... Αααααγκχ!