57 Days | Taekook

On yedinci umut 🍃

🍃🍃🍃

"Taehyung, boğuluyorum. Niye sıkıyorsun bu kadar?"

"Jungkook dur! Kıpraşma sakın."

"Ama nefes alamıyorum."

"İki dakika nefes almazsan ölmezsin Jungkook."

"Ya ben bir dakika bile nefesimi tutamam, ne iki dakikası?"

Kolyemdeki parlaklık giderken, yavaş yavaş Jungkooktan ayrıldım. İkimizin arasından yere bir yaprak düştü.

"Hayır birden ne oldu, ben anlamadım."

"Canım sarılmak istedi ve sarıldım."

"Hmm, demek bana sarılmak istedin?"

Yüzüme bakarken gözlerimi kaçırdım ve yere düşen yaprağımı aldım.

"Aman Jungkook sanki kötü bir şey yaptım."

"Kötü bir şey yaptın tabi Taehyung. Herkese böyle sarılamazsın."

"Herkese böyle sarılmıyorum zaten."

"Ne?"

"Neden bu kadar çok sorguluyorsun ki? Sana sarılmamı bile istemiyor musun?"

"Buradan bunu mu anladın?"

"Evet, buradan bunu anladım. Neyse ya sarılmam bir daha." diyip kafeye geri girdim.

Ben sanki çok meraklıyım sana Jungkook bey. Yaprağımı görme diye sarıldım ben bir kere. Aptal, beyinsiz, geri zekalı.

"Taehyung, ne oldu? Bir sinirli gibisin."

"Of nerem sinirli Hoseok ya? Her şeyi abart zaten tamam mı?"

"Ne dedim ben be?"

"Hiçbir şey demedin."

Arka tarafa geçerken, bu sefer de Yoongiye çatmaya başladım.

"Jimini niye üzüyorsun sen ya?"

"Ne?"

"Neden geç geldiğini söylemek bu kadar mı zor? Ailenle ilgili biliyorum. Ama yine de kırmadan söyleyemem diyemez miydin?"

"Ailem ile ilgili olduğunu nereden biliyorsun?"

"Ailen dışında kimseye bu kadar sinirlenmezsin. Yine de Jimin bunları hak etmiyor."

"Taehyung bak, Jimin çok tatlı ve çok iyi bir insan. Ama ben ona, onun istediği gibi bir karşılık veremem. İlk başta bilerek böyle çocukça davranıyor sanıyordum ama hayır. Onun davranışları böyle. Çok saf ve masum."

Aslında o kadar da masum değil ama yine de sen bilirsin Yoongi.

"Sen de kötü bir insan değilsin ki Yoongi."

"İnan o tür bir ilişkiye girecek ne zamanım var ne de gücüm."

"Aslında haklısın. Belki de böylesi daha iyidir."

Cidden de öyleydi. Yoongi, Jimine aşık olduktan sonra Jimin gittiği zaman ne kadar da çok acı çekecekti. Ben hiç böyle düşünmemiştim. Hep Jiminin tarafından bakmıştım.

"Neyse, ben işimin başına döneyim." diyip Namjoondan azar yemeden yerime geçtim.

Kafe kapanana kadar çalışmış, hiç ara vermemiştim. Jungkookun yüzüne de bakmamıştım. Son zamanlarda aşırı derece sinirimi bozuyordu.

"Taehyung, bugün kafe çok kirlendi. Temizlememe yardım eder misin?"

Hoseokun yardım çığlıklarını görmezden gelmeyip, ona yardım etmek için önlüğümü çıkardım.