Let me be who I am

8 0 0
                                    

Damien:

Alweer een klap van mijn vader gekregen. Ik snap niet waarom hij het zo erg vindt. ‘ik schaam me voor je.’zegt hij altijd. Eigenlijk zou ik weg moeten rennen met Jean, de weide wereld in. Dan hoeven we beiden niet bang te zijn dat we worden uitgescholden. Elke dag is hetzelfde lied, ik en Jean lopen samen en we worden uitgescholden voor homo. Soms wou ik dat ik het niet geheim hoefde te houden en dat ik vrij kon zijn. Mijn leven bestaat uit één grote hel en Jean is mijn engel die mij soms weg krijgt uit de hel. Vandaag komt hij langs. Ik hoopte dat hij het zou afzeggen aangezien mijn vader vandaag thuis is. Op een één of andere mannier haat hij mij en Jean.  Als Jean bij mij thuis komt negeert mijn vader ons gelukkig. We gaan naar mijn kamer. Eerst praten we even over van alles en dan zegt Jean ineens: ’ik wil hier weg!’ met een verbaasd gezicht vraag ik: ’wat bedoel je?’ dan zegt hij:’ik ben er klaar mee dat we elke dag ons geheim moeten verbergen. Ik ga morgen hier weg… kom alsjeblieft mee.’ Ik zwijg. Na een tijdje knik ik. ’maar voor we weggaan laten we zien wie we echt zijn. geen geheimen meer.’ zeg ik.’Deal!’

De volgende dag gaan we naar school en zoenen we elkaar midden op het plein. Dan rennen we weg zonder de reactie van de leerlingen te zien. Het enige wat nu nog telt is Jean en ik.

Mijn korte verhalenWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu