Bir kış günüydü , hava soğuktu Faruk isimli bir çocuk vardı. 12 yaşında yeşil gözlü zayıf bir çocuktur. Annesi Elif hanım oğluna çok değer veriyordu,babası Ali bey de oğluna kıyamıyordu.
Akşam olmuştu hava çok soğuktu, evlerinde sadece soba vardı, odun ve kömür almakta zorlanıyorlardı. Çünkü annesi ev hanımı babasının ise hiçbir işi yoktu. 2 yıl önce 1 kolunu kaybetmişti iş kazasında o yüzden hiçbir işe almıyorlardı Ali beyi sonra yattılar. Faruk sabah kalktı, pencerelerinde perde yoktu. Camdan baktığında dışarıda kar yağıyordu ve bir ansa çığlık attı. Kar yağıyor! Kar yağıyor! diye bağırdı. Annesi ve babası hızlıca Faruğun odasına koştular ve kapıyı açtılar, oğluna ne oldu diye sordular. Faruk'da pencereden bakın dedi. Dışarıda kar yağıyor annesi ve babası şaşırdı bir anda. Faruk bir an önce dışarı çıkmak istiyordu ama annesi olmaz dedi. Faruk niye çıkamam dedi. Bu sefer devreye babası girdi. Oğlum eldivenin, atkın, şapkan, botların yok dedi. Çıkamazsın bu yüzden dedi. Faruk'da benim botlarım var dedi, öbürlerinide alırız dedi. Ali bey oğlum eldiven, şapka, atkıyı alacak paramız yok dedi. Botlarında yırtık su alıyor çıkamazsın dedi. Faruk ağlamaya başladı. Annesi Elif hanım ve babası Ali bey odadan çıktılar. Faruk ağlamaya devam etti, kendi kendine söylendi ben dışarı çıkıcam diye. Sonra gözyaşlarını sildi ve sonra sessizce odasının kapısını açtı. Annesi ve babası oturma odasınlardı. Faruk sessizce dış kapının yanına gitti ve ayakkabı dolabından yırtık botlarını aldı ayağina giydi ve kapıyı açıp dışarı çıktı. Diğer sokakta arkadaşları kar topu savaşı yapıyorlardı. Faruğun eldivenleri olmadığı için onlarla oynamak istemedi. Sonra bir amca 60-65 yaşlarındaydı. Faruğa sordu; senin neden eldivenin, şapkan, atkın yok, üstelik botlarında yırtık dedi. Faruk evet dedi, babamın parası yok o yüzden bana hiçbir şey alamıyor dedi. Amca Faruğa gel ben sana botunu, eldivenini, atkını, şapkanı alıcam dedi. Faruk sevinçten havalara uçuyordu. Evet sizinle gelecem dedi. Sonra yola koyuldular yarım saati geçmişti, Faruğun annesi ve babası Faruğu merak ettiler, sonra Faruğun odasına çıktılar, baktılar ki Faruk odasında yok. Hemen dışarı çıktılar, Faruk diye bağırdılar ama Faruk'dan ses yoktu. Diğer mahalledeki kar topu savaşı yapan çocuklara sordu. Faruğu gördünüz mü? Hayır Faruğu bugün hiç dışarıda görmedik dediler. Faruğun annesi ve babası tamam dediler, meraklandılar. Bir anda babası Ali bey 1 saat daha bekleyelim dedi. Eğer gelmezse polise gidelim dedi, Elif hanım tamam dedi. Faruk ve yanındaki amca bir mağazaya girdiler, adı Lc Wakiki idi. Önce bot aldılar sonra eldiven, atkı, şapkayıda aldıktan sonra çıktılar. Sonra amca Faruğa yemek yedirmeye götürdü.
Bu sırada 1 saati geçmişti. Ali bey ve Elif hanım polise gitmeye karar verdiler. Polise gittiler, polisde biz bir iz bulursak sizi ararız dedi. Sonra eve geri döndüler. Amca ve Faruk yemeği yedikten sonra amca Faruğu eve götürdü. Ama evde annesi ve babası yoktu çünkü karakoldan haber gelmişti. Bir cesed bulduk 12-13 yaşlarında çocuk yırtık botlu diye. O sırada Ali bey kalp krizi geçirdi. Elif hanım ambulansı aradı ve hastaneye kaldırdılar. Ali beyi hastanede bırakıp cesede bakmaya gitti. Elif hanım cesedin yanına geldi. Polisler bekliyordu, sonra polisler cesedi açtı. İçinde ölü yatan Faruk değildi, sevinmişti. Elif hanımın bir anda telefonu çaldı. Elif hanımı hastaneden arıyorlardı. Elif hanım kocam nasıl oldu dedi. Doktor hüzünlü bir ses tonuyla kocanızı kaybettik dedi. Elif hanım ağlamaya başladı. Eve geri döndü kocası yarın mezara gömülecekti. Eve döndüğünde kapının önünde Faruk oturuyordu. Koştular ikiside birbirine sarıldılar. Annesi Elif hanım nereye gittin dedi. Kızgın bir ses tonuyla, Faruk'da bir amca geldi bana bot, eldiven, şapka, atkı aldı dedi. Sonrada yemek yedik ve beni eve bıraktı. Faruk annesine sordu babam nerede? dedi. Annesi elif hanım ağlamaya başladı babasının kalp krizini geçirme sebebini anlattı. Elif hanım sana bot, eldiven, şapka, atkı alamadı diye kalp krizi geçirdi dedi. Faruk bundan sonra hiçbir konuda ısrar etmiyeceğini anladı.
