စကိတ္ကြင္းက ျပန္လာၿပီး ေနာက္တစ္ပတ္ပိတ္ရက္မွာ Jennieဆီက ပထမဆုံုးေသာ အဝင္callကို Jisooလက္ခံရ႐ွိခဲ့တယ္။
NiNiဆိုတဲ့ နာမ္စားေနာက္က ကေလးပံုemojiေလးနဲ႔
'NiNi👶'
ကိုယ့္ရဲ႕ babyအေခ်ေလး...လိုခ်င္တာကို ပူဆာမယ့္ ကေလးတစ္ေယာက္လို...ခြၽဲခြၽဲႏြဲ႔ႏြဲ႔ေျပာလာတဲ့ သူ႔အသံက နားနဲ႔တင္ နားေထာင္ရံု မဆန္႔...ရင္ဘတ္ထဲထိပါ စြဲဝင္သြားတယ္။
ဘာလို႔မ်ား Jennie ပိုင္ဆိုင္သမွ် အရာတိုင္းက ကေလးတစ္ေယာက္လို ျဖဴစင္ေနရတာလဲ...
ကေလးရဲ႕ အရာရာတိုင္းမွာ လဲၿပိဳရပါတယ္။ခုလည္း ၾကည့္ဦးေလ...အားလားလို႔ ေမးခ်င္တာေတာင္
"unnieရဲ႕ ဒီတစ္ပတ္နားရက္...jennieကို ေပးႏိုင္မလား မသိဘူး"တဲ့ေလ...
ဘာလို႔ စကားကို အဲ့ေလာက္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းေအာင္ ေျပာတတ္ရတာလဲ...ဒီကလူက ဘာအသားနဲ႔ထုထားတာမို႔...ခ်စ္စရာေကာင္းတဲ့ ကေလးရဲ႕ စကားကို ျငင္းႏိုင္မွာလဲ...
"Unnieကို dateဖို႔ခ်ိန္းတာလား"လို႔ စလိုက္ေတာ့...
"တစ္ရက္ငွါးတာပါ"လို႔ေျပာၿပီး ဖုန္းကို တန္းခ်ျပစ္လိုက္တာ...ဘယ္ေလာက္ေတာင္ ႐ွက္သြားတာလဲ ကေလးက...ဘာမွေတာင္ ေသခ်ာမေျပာရေသးဘဲ ႐ွက္ၿပီးဖုန္းခ်သြားတာ တန္းေနတာပဲ။
ဘယ္အခ်ိန္ ဘယ္ေနရာကို လာရမွာလဲလို႔ messageပို႔လိုက္မွ...Sundayမနက္ ၁၀နာရီ လမ္းထိပ္ကိုလာပါတဲ့ေလ...
အဲ့အခ်ိန္ဆို Jisooစာၾကည့္တိုက္က စာဖတ္ျပန္လာတာနဲ႔ တန္းသြားလိုက္ရံုပဲ...
ေက်ာင္းဖြင့္ရက္ မနက္ေစာေစာဆို အေျပးေလ့က်င့္တတ္ၿပီး...ပိတ္ရက္မနက္ဆို စာၾကည့္တိုက္ကို စာသြားဖတ္တတ္တာ Jisooအက်င့္...
စာဖတ္ရင္ စ်ာန္ဝင္ၿပီး အခ်ိန္ေတြ ေမ့လြန္းလို႔...ေက်ာင္းဖြင့္ရက္ဆို စာမဖတ္ရဲ...
အဲ့တာနဲ႔ပဲ ပိတ္ရက္ ဖြင့္ရက္ ေျပာင္းျပန္လို ျဖစ္ေနတာ...ခ်ိန္းထားတဲ့ ပိတ္ရက္ေရာက္ဖို႔ ရင္ခုန္ရင္းေစာင့္ရပါဦးမယ္။
YOU ARE READING
Referred Pain
أدب الهواةမူလေနရာ မဟုတ္ဘဲ တျခားေနရာမွာ ခံစားရတဲ့ နာက်င္မႈေဝဒနာတဲ့။ အဲ့လိုဆို Jennie Kimဆိုတဲ့ကေလးဟာ သူ႔အတြက္ တစ္ဆင့္ခံ ခံစားမႈေပါ့။ ကေလးရဲ႕ မ်က္ႏွာအမူအရာနဲ႔ စိတ္အေျခအေနကိုလိုက္ၿပီး ဒီႏွလံုးသားက ခုန္ေနရတာမို႔... #Jensoo