Beni ne kadar çok mutlu ettiğini
Sorsan, anlatamam
Yok oldum saçlarının arasında
Yok oldum avuç içinde
Hapsoldum iki dudağının arasında
İstanbulun iki yakasını bir araya getirdim
Gökyüzünün perdesini sabah uyandım açtım
Akşam uyudum kapattım
Gözlerinin içine düştüm yine sağ sağlim kurtuldum
Seni bir gün daha görebilmek için
Vapurun sefasına, galatanın aşkına
Orhan velinin şiirinin güzelliğine
Sana aşık oldum da kapıldım
Bir fincan kahvenin 40 yıl hatrına
Sirkecide oturttum köşedeki bir masaya
İçtikçe ölümsüzlüğü dudaklarımda tattım
Seni seviyorum
Sevmeseydim içimi dökemezdim denizlere
4.9.17
Eminönü kadıköy vapur seferi
12.55
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Matmazel
PoetryBir gece vakti yazıldı bütün herşey. Saat ne zaman seni gösterse o zaman başladım acılarımı dinlemeye. Sabah oldu yine biz devam ettik. Çünkü gece bize sevmeyi öğretmedi. Yazmayı öğretti.
