" Ugh! Start na ng first day ko sa school bukas. " Ano ba naman kasi, kalagitnaan ng school year magtatransfer ako. Family problems kasi eh. By the way, the name's Sophi Aranez, sophomore na. I past lived in Manila, Philippines pero ngayon nasa Seoul, Korea. Tulad ng sinabi ko kanina lumipat ako dahil sa family. Father passed away last week and ngayon I'm living with my mother. Di ako Korean pero dito na ko mag-aaral, di nga rin ako marunong mag Korean language eh!
I really know na para sa mga " K-Pop " fans inulanan ako ng swerte,eh di ko love " K-Pop " kaya I feel very sorry. I'm writing all my feelings on a piece of paper at the momment. Ang boring naman.
Lumabas kayo ako? Hmmm... since lumipat ako dito di pa ko nakakalabas eh. K, fine lalabas na. Nagpaalam ako kay mommy kung pwede and she said pwede naman. The momment na pagkalabas ko may nakita akong boy which is malapit next door, I think ka-age ko lang.
" OMGGGGGGGG!! " napasigaw ako sabay pasok sa house. " O, bakit? Anong meron? " tanong ni ma.
" Ay wala po. " Pero ehmergahd grabe talaga yung nakita ko! Ang gwapo! Grabe naman first ko pa lang dito sa Korea may crush na ko? O, talagang medyo may kalandian lang ako? Dyosko po. I can't take this anymore, o english pa yan ah.
Dali-dali akong umakyat sa room ko. Nagpalit agad ako ng damit, something nicer hoping na makita ulit yung boy mamaya paglabas ko. I finished all my chores and niligpit ko na yung kalat na ginawa ko kanina sa papel. Nagpalit ulit ako ng damit, nadumihan kasi eh. Ano ba yan sayang lang sa damit, wala talaga kong utak kahit kailan.
Around 4:00 pm medyo makulimlim na, lumabas ulit pero yung malapit lang sa door, and sadly hindi ko siya nakita. Ay, wait may namumukaan ako. Isa syang boy and.. oo nga siya yun!! Lumabas na talaga ako, as in yung pwesto ko kanina.
I brushed my dress softly leaving no lukot to my floral dress. Then I fixed my long hair leaving no unwanted strands, and I walked like a very innocent girl. Head and chin's up. Proper posture and sinisway ko pa yung dress ko. Getting to the point na nagpapacute ako.
Then suddenly.... " Ouch!! Ano ba!? Mag-ingat ka nga! " Gahd tiningnan ko yung flawless left knee ko, may sugat siya. Ugh!
" What? I'm sorry miss. " Sabi ng nakabangga sakin. Ano ba yan siya pa ngayong mukhang anghel. Slowly, I lifted my face to see who's that boy na bumangga sakin. OMG!! Yung boy na gwapo...... siya yung bumangga sakin? I stared at him. He offered me his hand and syempre naman inaccept ko. Sino ba naman hindi tatanggi sa alok ng ganun? The momment na hinawakan ko kamay niya grabe ang lambot. His hand is as soft as a pillow.
" Oh, I'm really sorry miss. Are you okay? " tanong niya. Ayy, ang hina naman ng common sense nito, ako okay? Akong nadapa, okay pa ba yun? Pero syempre sinabi ko na okay lang. As an answer I nodded.
" Miss are you new here? By the way my name is Mark Tuan. " He introduced. Grabe di ko yun tinatanong ah pero may kusa siyang magpakilala.
" Yes I'm new here. The name's Sophi Aranez. " I replied with a smile. " Nice meeeting you. " I streched my hand. For those who didn't know humble rin ako. Pinalaki po ako ng parents ko na may respeto sa kapwa FYI. He also steched his arm and we shaked hands.
" Nice meeting too Sophi. By th way, can I call you Sophi? " Tanong ni Mark.
" Yes you can. You called me Sophi before asking me if you can call me Sophi. " Wait.. Tama ba grammar ko? Redone-done ata ako.
~ XOXOXO CHAPTER ENDED XOXOXO ~
BINABASA MO ANG
Living with 14 Band Boys ( Got7 - BTS fanfic ) Taglish Story
Fanfiction" Ugh! Start na ng first day ko sa school bukas. " Ano ba naman kasi, kalagitnaan ng school year magtatransfer ako. Family problems kasi eh. By the way, the name's Sophi Aranez, sophomore na. I past lived in Manila, Philippines pero ngayon nasa Seou...
