BE PROFESSIONAL
Damn it!
Binaba ko ang call pagkatapos at nagisip ng gagawin. Bakit naman kasi sa lahat ng pwedeng mangyari yung bet pa. Taena! Gaga ka talaga Reagal.
Breathe. Yan lang ang tangi kong magagawa sa ngayon ang huminga. Naglakad ako sa sofa ko dito sa office at humiga. Tanging sa ceiling lang ako nakatingin hanggang sa mapadako ang aking mata sa isang malaking painting dito sa office ko. That painting was a treasure. I remember it was handed by my grandmom sa tatay ko. She made it as a gift kay tatay. Tatay actually told me na sabi daw ni lola yung painting it depicts ang pagiging strong na tao and totoo sa mga salita.
And it hit me. I fixed myself and call my secretary.
"Hello! Nandyan pa ba yung lalaki? Please pakisabi sa kanya hintayin nya ako."
"Okay Madam! Noted." after hearing the answer binaba ko na. Lumabas ako sa office and everyone greeted me. Pagbukas ng elevator, nakita ko ka agad ang prenteng lalaki na nakaupo sa sofa dito sa lobby. I rolled my eyes and i choose to be professional.
"Hey! Miss nice to see you again" sabi nya sa akin habang may nakakalokong ngiti. Hays.
"Oh hey Mister! Ano palang ginagawa mo dito? And would you mind if sa labas tayo magusap?" sakit sa ulo tong lalaki na ito. Kalma lang te girl.
"Date agad tayo? Sure." WHAT THE HECK! Lakas din ng tama ng lalaki na to e.
"Uhm, excuse me mister. I just want to clarify na hindi to date. May kailangan lang tayong pagusapan. Think of this as business meeting." Hindi ko na sya hinayaan magsalita pa at lumakad na palabas ng kompanya. Sumakay na lang ako sasakyan ko na pinalabas ko na sa mga tauhan ko kanina.
Dumating kami sa isang tagong cafe. This was one of my fave coffee shop. Pagpasok namin sa loob everyone greeted me and it feels home. Ito naman kasama ko diretso sa counter at umorder ng gusto nya. Hinayaan ko na lang kakahiya sa kanya e. Naglakad ako sa bakanteng upuan na maganda ang view.
After a while, tapos na din umorder sya and umupo sya sa harap ko. He handed me a black coffee. I'm hesitant if I should accept it or not though I love black coffee with less sugar on it. But in the end I just accept it.
"I dunno what do you want, so I just ordered you a black coffee with less sugar on it." He was saying it so casually. Buti na lang tama yung inorder nya.
"Well, lucky you! This is my favorite - black coffee with less sugar. But by the way thank you for this." I was saying that to him while smelling the aroma of the coffee. Uh! So Refreshing. Ineenjoy ko pa ang aroma ng kape ko when he interrupted me.
"Hey! Tris Ravel Hernandez nga pala.You can call me Travel for short." Ay unique pangalan ng mister na to. Nakatitig sya sa akin habang sinasabi ang pangalan nya. Gwapo sya actually. May shine yung mata nya e. He seems really happy.
"Reagal Nataline Del Rio. Straight to the point na tayo. About the bet, natalo ako.
Anong kailangan kong gawin?" sana hindi mabigat. Iba yung ngiti nya e. I know iba to. Pero sana hindi kapalit katawan ko. Jusko.
"You'll be my travel buddy." Nanlaki ang mata ko sa sinabi nya. WHAT? NO WAY!
"NO WAY"
TRAVEL
I was amused by her reaction. Like literally I want to pinch those pink fluffy cheeks. Tho, I'm just someone na laging nakamasid sa kanya noon pa man but look right now kausap ko na sya. For a woman na madami nang pinagdaanan napaka strong nya. How I wish I will be able to reach her again.
I shook my head, ano ba naman kagaguhan ang naiisip mo Trav. Trav, remind yourself na hindi siya pwede na biglain. This is your first step kailangan malinis mo na magawa. Nangako ka Travel.
This is just the beginning of retrieving the lost.
