Weddenschap (5SOS fanfic) (ON HOLD)

16. Ashton...

I'M BACK! Ik heb het nog steeds heel druk maar ik wou graag iets posten :) EN! Ik ga ook de eerste deeltjes van twee nieuws boeken uploaden🍕 wel geen fanfics ;S MAAR DIE KOMEN NOG >:3

-Roxanne's pov-

Wat nu?

Ik weet het echt niet meer...

Langs de ene kant geloof ik Ashton het meeste...

Maar Mona...We waren zo'n goede vriendinnen! We vertelden elkaar alles en steunden elkaar altijd! Ik bedoel...Gooit ze die vriendschap in 1,2,3 ineens weg? Ok, ze is niet mijn enige beste vriendin. Ik heb ook Vera natuurlijk ook nog en ik ben ook goed bevriend met Esmée en Katherine ...Maar toch... .

Het is alsof je moet kiezen tussen chocolade of pizza...Je houdt van allebei.

Ik word nog gek...Ik vergelijk mensen met eten.

Ik zucht.

Ik bel anders gewoon Esmée? Ze staat altijd voor me klaar en geeft me goed advies.

Hiya, Esmée hier.

"Esmée! Ik ben zo blij dat ik je hoor.." zucht ik.

Wat is er,meis?, hoor ik ze bezorgd vragen.

Ik zucht. "Je kent Mona toch nog?"

Ja?

Ik begin te vertellen van de aankomst in Engeland tot nu.

Het is stil aan de andere kant.

Wow hoor ik dan.

"Wat moet ik nu doen?" zucht ik.

Ik moet je iets bekennen... zegt Esmée ineens.

"Euh...Ok?"

Ik hoor haar zuchten. Mona is een bitch ok? Tegen ons deed ze altijd rot en als jij erbij was, werd ze plots weet het brave engeltje.Ik weet het,ik had het je moeten vertellen.Ze is gewoon zo..Arrggh.Ik kan haar niet uitstaan! En weet je nog die ene jongen Kyle? Waar je zo smoor op was en Mona een goed woordje voor jou ging doen? Ze ging met hem praten en zei dat je hem stalkte en zo...En toen begon ze hem te zoenen.Ze is altijd al mega jaloers op jou geweest.

Ik luister met open mond naar haar.

Ben je nu boos op me? hoor ik haar voorzichtig vragen.

"Nee nee...Ik ben blij dat je me het toch verteld heb.Nu weet ik wie ik moet geloven.En je weet dat ik niet boos op je kan blijven!"

Oh thank god, ik zou het echt niet overleven zonder jou! En euhh...Ik heb een kleine verrassing voor je...lacht ze.

Ik giechel. "Esméeeeee? Wat is het ?"

I'm coming to Engeland! Mijn ouders gaan op reis naar Engeland en ik mag mee! Ik kan naar jou komen!!

"OMG!" gil ik "Dat is geweldig! OMG OMG OMG..."

Esmée schatert het uit aan de andere kant. Ik moet nu wel gaan om in te pakken.Ik zie je dan misschien morgen in Engeland?! Bye bye love you!

"Jup! Bye, lubb choo too!"

Ik hang op.Esmée komt! Dit maakt heel wat goed!

Buiten dat ik Mona nu haat.

Én ik met Ash moet praten.

Ik loop naar de jongens toe.Luke kijkt me met zijn 'alles-wel-ok-?-blik aan' en ik geef hem een kleine glimlach als antwoord.Ashton zit naast hem met zijn hoofd in zijn handen.Hij lijkt me niet opgemerkt te hebben.

"Ashton?" vraag ik voorzichtig.

Zijn hoofd schiet omhoog en twee paar betraande ogen kijken me aan.

"Kan ik met je praten?" vraag ik hem.

Hij knikt en ik trek hem mee naar buiten.

Eenmaal buiten kijkt hij naar de grond. "Rox i-" begint hij, maar ik onderbreek hem.

"Het spijt me." mompel ik.

"W-Wat waarvoor?" vraagt hij verbaasd.

"Ik heb gebeld met een vriendin van me...Het blijkt dat Mona al altijd iets tegen me had..." ik slik mijn tranen weg en ga verder "ik had je moeten geloven...Ik bedoel ...Je wou haar toch niet kussen?" Ik kijk hem hoopvol aan.

"Nee! Natuurlijk niet! Roxanne, ik hou van je...Ik zou zoiets nooit doen.A-Alsjeblieft...Kan je me vergeven?" zegt hij, nog steeds kijkend naar de grond.

"Ashton..." Ik neem zijn hoofd in mijn handen, en laat hem me aankijken voor ik mijn lippen op de zijne druk.Al snel kust hij me terug.

We onderbreken onze kus en kijken elkaar aan, onze voorhoofden tegen elkaar gedrukt.Hij glimlacht en ik omhels hem, mijn hoofd in zijn shirt verstopt.

"Ik hou ook van jou" fluister ik nog tegen zijn shirt.

Ik kijk op, verstrengel mijn vingers met de zijne en wandel naar binnen.

Ik heb Ashton verteld over Mona en wil hier zo snel mogelijk weg, maar eerst moet ik praten met Mona...

Nadat Ashton de jongens haalt en vraagt om zich klaar te maken om hier te vertrekken, zoek ik Mona.

Ik vind haar in de keuken.

De bitch. Nu zo onschuldig naar me opkijken.

"Geloof je m-"

"Nee." snauw ik.

"Maar i-" protesteert ze.

"Nee Mona! Leer eens om eerlijk te zijn! Echt waar...Waarom doe je dit?! Was je echt altijd zo jaloers of wat?!" Roep ik boos.

-Ashton's pov!!-

Roxanne ging met Mona praten en de jongens en ik ruimen alles op om naar de bus te vertrekken.

"Alles terug goed tussen jou en Rox?" vraagt Calum terwijl hij zijn gsm zoekt.

"Ja" zeg ik met een grote glimlach op mijn gezicht.

"Mooi zo." zegt Michael. "Want ik had geen zin om met twee verzopen katten in een bus te zitten."

"Zo hard huilde ik niet! Gewoon een traantje." Zeg ik.

"Een traantje?" Lacht Michael. "Wij verdronken hier bijna." grijnst hij.

"Ha.Ha.Ha. heel grappig, Clifford." het sarcasme druipt eraf.

"Hou je kop Michael. We moeten blij zijn dat het weer goed is tussen die twee.Buiten als jij liever optreed met een depressieve Ashton" grijnst Luke.

"Wauw.Allemaal zo lief voor me" lach ik.

"Altijd." zegt Calum.

We willen alvast al naar de bus lopen als ik Roxanne hoor roepen.

Zou ik naar haar toe moeten gaan?

Nee. Ze zei dat ze dit alleen wou doen...

(A/N)

3k reads 😱 DANKJEWEL!!! *gaat dood*

Ik wil iedereen bedanken die dit leest en vooral degene die me votes geven.(want dat maakt me blij 😁)

Stop! Effe een weenmomentje 😭 (Be free to join me 😂😳)

Ok duss.. Ashton en Rox zijn terug samen! 💚 Willen jullie dat ik ook nog een Mona's pov doe?!¿¡?!¿¡

En Esmée komt dus ook zeker nog aan bod! 🙌

En sorry voor het wachten op dit hoofdstuk 😔 en ik denk dat het ook nogal kort is...sowwiieh 🙊

xxx 😘

ik gebruik veel te veel emoji's 😑...