☬2.𝔅ö𝔩ü𝔪 : İ𝔪𝔨𝔞𝔫𝔰ız𝔩ık 𝔦ç𝔦𝔫 k𝔞𝔯𝔞𝔯 𝔳𝔢𝔯𝔪𝔢k ☬

9 2 0
                                    


  ''Konuşup konuşmamak bir şeyi değiştirmeyecek ise, susmamak için bir neden yoktur.''

                                                                                                                 - Nuovo Cinema Paradiso  

---

Üç gündür evimde raporlu idim. Dora ile birlikte daha fazla konuşma fırsatımız oldu ve üç günlük istirahat sonrası insan içine çıkacak olmak tedirgin ediyordu. Parmak uçlarımdaki ağrı uçup gitmişti. Doktorun iz kalır dediği yara izlerinin sezilecek kadar bir nokta bile yoktu. O gece uyurken sürekli tanımadığım insanların beni sürükleyerek bir ateşe atmak istediklerini görüyordum. Ama tüm insanlar benden uzun boyluydu ve bana işkence etmek istiyorlardı.

Hepsinin ağzından tek bir kelime çıkıyordu..''Lanetli..''.  Öyle miydi? Ben lanetlenmiş miydim? Bu çok doğru bir tanı olabilirdi. Şu koskoca dünyada kaç kişi iki adet ruha ve bir kadının sahip olmaması gereken kuvvete sahipti. İçtiğim sakinleştirici ve ağrı kesiciler Dora ya daha çok etki ediyordu. Sanırım onu kontrol etmenin yolunu bulmuştum. 

Ama bir dakika..bu son sakinleştirici idi. Anlayacağınız bugün en zor sınavdan geçeceğim. Ve umarım iş yerinde Kylie ve itici sevgilisi David benimle uğraşmaz. Çünkü o zaman Dora yı kontrol edemem.

Üzerime beyaz gömleğimi giydim ve bir adet kalın deri kemeri belime bağladım. Altına ise koyu lacivert bir jean giydim. Beyaz spor ayakkabı giydikten sonra paltomu alıp günlüğüme bir kaç not aldım.

''Adın Victoria Weller ... yaş 25 saç siyah.. diğer insanlardan farklı bir yönün var . Bunu dışa vurmaktan korkuyorsun. Umarım içinde sakladığın her şey senin için en güzel şeylere sebebiyet verir..''

Ve evden çıkmaya hazırdım. Çıkarken Kevin'i aradım.

''Kevin..ben işe geliyorum acaba gelip beni alır mısın?''

''Aşağıdayım zaten..''

 Apartmanın kapısından çıkar çıkmaz arabasını gördüğümde gülümsedim.

''Böyle gülme çok yapmacık duruyor...''

Arabaya doğru ilerlerken bir de ona cevap veriyordum.

''Hey..bu seni hiç ilgilendirmez.. Şimdi araba boyunca sus..''

Arabaya bindiğimde Kevin..beni gördüğüne çok sevinmiş olduğunu belirten bir gülümseme ile yanağıma bir öpücük kondurdu. Ve ben emniyet kemerimi bağladıktan sonra gaza bastı. Saat sabahın sekizi ve  New York un sokaklarında yüksek ses ile Kehlani çalıyordu. 

Kevin , bir yandan da şarkıya eşlik ediyordu bende kısık sesle mırıldanıyordum. FBI da çalışan iki adet çalışan serseri gibi dolaşıyorlardı. Neyse ki kısa süre içerisinde iş yerine vardık. Yukarıya çıkarken kafamın içinde kendi kendine mırıldanan bir bayan sesine alışmak gerçekten zordu. Ama tüm her şeye alıştığım gibi buna da alışacak idim. Kapıdan girerken , telefonuma baktığım için önümü görmüyordum. Telefonumda bir kaç mesaj siliyordum..

Sonra dalgın olduğum bir anda birisiyle çok sert bir şekilde çarpıştım. Ve ikimiz de ayrı yerlere düştük. Yerde bir sürü kağıt ve belgeler vardı yavaşça belgelerden kafamı kaldırdım ve çarpıştığım kişinin Kylie olduğunu gördüm. 

''Dikkat et diyeceğim ama sen bu zamana kadar neyi başardın ki bunu yapabilesin!!''

Gözlerimi kaydırdım ve üzerimi silkeledikten sonra ayağa kalktım.

KADER ÇIKMAZIHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin