Bir insan ne kadar yara alabilir ki demeyin, öldürmeye yüz tutmuş yaralar var ruhumda.
Sürekli onu anlatıyormuşum, bana yıllarca adını anmamışım gibi geliyordu.Yine ondan bahsediyordum İzmarit'e(yakın arkadaşım).Mesajlaşıyorduk.Bir süre yazmadı bana.Kapı çaldı.Az sonra duyacaklarımdan habersizdim.Gelen İzmarit'ti,odama geçtik.Konuşurken bilgisayarla da uğraşıyordum.Sonra yine farketmeden sevgilimden bahsetmeye başlamışım.Ben ondan bahsederken kimbilir o ne yapıyordu.İzmarit sözümü kesip yanıma gel dedi.Dizlerine uzandım.Sana bir şeyler söylemem gerek ama kendini tut sakın ağlama dedi.Bense tabiki o öyle der demez ağlamaya başladım.Daha anlatmadan altına giydiği kot pantolonunu ıslatmıştım gözyaşlarımla.Anlatmaya başladı. Hayatımın en kötü anlarından biriydi.Beni sikine takmayan sevgilimi aramış iki gün önce.Gizli numaradan.İki üç saat uzun uzun konuşmuşlar.İki yıldır aşık olduğu biri olduğunu söylemiş.İzmarit'in her cümlesinin ardından sessizce ağladım.O da anlatırken berbat bi durumdaydı.Bir sevgilisi olduğunu ve onu sevmediğini söylemiş.Sevmediğini.
Sevgilisinin ne kadar sorunlu biri olduğundan bahsetmiş benim hayatıma anlam veren insan, sevgilim.Kalbimdeki sorundan bahsetmiş İzmarit'e. Bozuntuya vermeden konuşmuş o da.Babası ölmüş sorunlunun teki demiş benim için.Babamın boşluğunu onunla doldurduğumu düşündüğüm insan benim için bunları demiş, evet.Canım daha çok acıyamaz diyordum her cümleden sonra.Ama acıyordu.İzmarit'in anlattığı her şey biraz daha acıtıyordu.Ellerimin titremesini şunları yazarken bile zor durduran biri olarak ölü gibiydim o an.Elime telefonu alıp küfürler yağdırmak istiyordum.Ama telefonu aldım ve görüşebiliriz miyiz diye sordum.Ve tabiki hayır cevabını aldım. Aptalsın işte kızım diye kendime söverken bir yandan da ona yazıyordum.Umarım aynısını yaşarsın gibi klişe bi ayrılık sözünü de demeden edemedim.
Umarım aynısını yaşarsın çocuk.
O gün ruhuma kaçıncı yarayı almıştım bilmiyorum.Ama artık hissedemiyordum.
Ben o gün ilk defa birinin yanında ağladım, ağlamak zorunda kaldım.
Sadece yalnızken ağlayabilen biri olmanız acınıza söz geçiremiyor.
