KORKU İSTİYORUM!

Hikaye 4 (part 1)

⭐

'Parka gel'
İşte zihnimde her gece yankılanan ses. Biri beni çağırıyor yine. Yastıktan kafamı kaldırıyorum. Yine ve yine kimse yok...
Bir gece kalktım yine öyle. Bu sefer de aynı ses vardı. Artık dinsin istiyordum. Oda aniden soğuyup sıcaklaşıyordu. Montumu aldım ve dışarı çıktım. Bu soğukta niye çıktıysam mal gibi, bide gece gece. Zihnimdeki sesler yoğunlaşmaya başladı. Parka vardım. Salıncak sallanıyordu. Bi anda sesler kesildi. Bu sefer de 'salıncak' diyordu. Şu lanet sesten kurtulmak istiyordum. Bu gidişle pisikoloğa başvurmak zorunda kalacaktım çünkü. Salıncağı dikkatle inceledim. O kadar korku filmi izlemişim, atlarmıyım hemen.
En sonunda birşey olmadığına karar verip oturdum. Her şey dondu sanki o an. Ellerimin bağı çözüldü, bacaklarım rüzgara eşlik ediyordu. Hayır... Bir çift kırmızı göz, ya da siyah. Tanımlayamayacağım tek şey, aynı kendi gibi...
"Sonunda geldin ha?"
Sesi kanımı dondurdu. Who are you bitch? Aha vallaha cin. Ya da karabasan. Şeytan mı yoksa?
Beni çekti ve bir yere ışınlandı. Annemin odasına. Bıraktığında hareket edemiyordum.
Keşke hoca dediğinde Nas, Felak ezberleseydim yaa. Allah'ım, bak, İhlas'ta anlaşalım.
İhlas okumaya başladım. Gözleri bana döndü. İrileşti. Karnında delikler açılıyordu. Şekilden şekle giriyordu. Iyyyy, böcek çıktı içinden.
"Öleceksin..." dedi.
Üzgünüm, ben de birşeyler biliyorum.
Cinler çarpamaz, pisikolojik baskıyla intihara sürekler... (Din hocası dediydi ordan biliyom.)

Biraz farklı oldu ama olsun. Ben kendi bakış açımla yazdım. Amacım mizah değildi. Yine de mizah oldu. Bu aslında benim böyle bir şey olursa kendimi rahatlatma metotum olur. Hem de hep karakterler mal oluyo, ben de zeki olsun dedim. Sonuçta herkes balık değil, dalmıyo yani herşeye. Bence böyle hikayeler de olmalı.

Eğer beklentileriniz daha korkunçsa, bu hikayeden sonra etkileneceğiniz hikayeler yazıcam.

Teşekkürler 🤗