Dym z papierosa powoli ulatniał się z moich ust. Chciałam zaciągnąć się kolejny raz, ale usłyszałam kroki. Dziwne. Nikt tu nie przychodzi. Jak widać komuś też jebie się w życiu.
Rosalie Pov Wypuściłam dym i patrzyłam jak zostaje rozwiany przez wiatr. Przybliżyłam papieros do ust, ale usłyszałam, że ktoś idzie. Super, ktoś inny też ma doła. Spojrzałam na przybysza, jest to wysoki brunet w czarnej kurtce. Opiera się o framuge drzwi i wpatruje we mnie. -Usiądziesz czy będziesz tam stał jak słup soli? - spytałam ironicznie i zauważyłam, że uśmiechnął się pod nosem. Usiadł niedaleko mnie i tak jak ja oparł się o framuge wybitnego już okna. Długo siedzimy w ciszy, ale nie jest to niezręczna cisza. Nie potrafię tego opisać, ale nie czuję by ta cisza mi przeszkadzała. Po prostu jest i nic tego nie zmieni. -Chcesz? - spytałam i pokazałam mu opakowanie kinderek, ale zamiast czekoladek były papierosy. -Chętnie - wziął jednego. Było ciemno, ale dałam radę dostrzec niebieską barwę jego tęczówek. -Co tu robisz? - spytał, gdy zapalił papierosa -Użalam się nad sobą - odpowiedziałam nie patrząc się na niego -Jak wszyscy - prychnął I znów cisza, którą zakucał dźwięk wody kapiacej z dachu -Ile właściwe masz lat? - spojrzał na mnie -17- odpowiedziałam wypuszczając dym z ust-a ty? -18- odpowiedział odbarzając mnie spojrzeniem-jak ci na imię? -Rosalie, a ty jesteś? - spojrzałam czekając na odpowiedź -Dylan- uśmiechnął się - a więc opowiedz mi Rosalie, co cię tu sprowadza? -A co morze mnie tu sprowadzać? - przewróciłam oczami -No chyba nie zła ocena-zaśmiał się -Gdyby to była tylko zła ocena - zaciągnełam się
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
