Ευκαιρίες Ζωής

Η λίστα

Όλα ένα χάος .. όλα έχουν διαλύσει γύρω μου και μέσα μου.. δε μπορώ να τα διορθώσω. . Και δεν ξέρω καν αν θέλω να το κάνω. .. Θέλω απλά να εξαφανιστώ από όλους και από όλα .. και δεν ξέρω αν θέλω να το κάνω για να δω σε ποιον θα λείψω ή απλώς για να ξεφύγω από τα πάντα .. να σταματήσουν όλα και πάνω απ όλα ο πόνος.

Όπως και να χει όμως πρέπει να κάνω μια τελευταία προσπάθεια .. το οφείλω σε σένα .. είσαι ο λόγος που θέλω να ζήσω και να πεθάνω την ίδια στιγμή ..

Θέλω να ζήσω για να σε κάνω περήφανο, να είμαι η συνέχειά σου , να κάνω όλα οσα ονειρευόσουν να κάνεις εσύ και δεν πρόλαβες ..

Από την άλλη, δεν μπορώ να ξεπεράσω την απώλειά σου.. και δε νομίζω ότι θα τα καταφέρω και ποτέ.. γιατί λένε ότι ο χρόνος γιατρεύει όλες τις πληγές; με εμένα γιατί δε συνέβη αυτο; γιατί όσο περνάει ο καιρός πονάω και υποφέρω ολοένα και περισσότερο; έκανα εγώ κάτι λάθος; μήπως στην πραγματικότητα δεν ήθελα αρκετά να το ξεπεράσω ποτέ; μήπως ήθελα να βυθιστώ ολοένα και περισσότερο στη θλίψη για να τρελαθώ και να μη σκέφτομαι πια;

Ειλικρινά δεν έχω απαντήσεις σε όλα αυτά .. πρεπει όμως να τις αναζητήσω .. ακόμα κι αν δεν τις βρω. Ακόμα κι αν όλα αυτά εν τέλει δε θα έχουν κανένα απολύτως νόημα .. για χάρη σου θα το παλέψω λίγο ακόμα .. Μόνο για χάρη σου..

Θα ουρλιάξω για βοήθεια . Σε όποιον μπορώ . Σε όποιον πιστεύω ότι μπορεί να μου αλλάξει γνώμη . Να μου δώσει μια αχτίδα ελπίδας . Έστω και τον ελάχιστο λόγο για να ζήσω ..

Κλειδωνομαι στο δωμάτιό μου. Πιάνω χαρτί και μολύβι και βάζω στο κινητό το αγαπημένο μου καταθλιπτικό τραγούδι να παίζει .. αρχίζω και γράφω με τρεμάμενα χέρια τη λίστα με τους εν δυνάμει σωτήρες μου. Πόσοι θα βγουν άραγε ; και από αυτούς θα μπορέσει έστω και ένας να μου αλλάξει γνώμη ; να αλλάξει μια απόφαση που έχει ήδη σχεδόν παρθεί;

Ανάβω τσιγάρο και γράφω το πρώτο όνομα .

Μετά από καμιά ώρα γράφοντας, σβήνοντας ονόματα και ενδεχομένως ξαναγράφοντάς τα , έχοντας τελειώσει και όλο το πακέτο με τα τσιγάρα , η λίστα έχει ολοκληρωθεί .

Κλείνω τα φώτα και πέφτω στο κρεβάτι όπως είμαι με τα ρούχα , κάτι που υπό άλλες συνθήκες θα σιχαινόμουν και μόνο στη σκέψη .. αλλά τώρα δε με ενδιαφέρει τίποτα .. το μόνο που με νοιάζει είναι να ξυπνήσω νωρίς το επόμενο πρωι και να πάω να συναντήσω το νούμερο 1 της λίστας μου..