Nagising ako na puro puti ang nakikita,tunog lamang ng makina ang aking naririnig unti unti akong bumangon ng biglang bumukas ang pinto at iniluwa nuon si mommy
"oh god! buti naman gising kana kamusta ang pakiramdam mo?"tanong nito sa akin,sa halip na sagutin ito ay tinitigan ko lang sya "why? Do you really care about me?"sagot ko rito "anak please let me explain"pag susumamo ni mom sakin,hindi ko sya pinakinggan,tinanggal ko ang dextrose na nakakabit sakin,hindi ko ininda ang sakit na dulot ng pag hablot ko nito s aking kamay.nag patuloy ako sa paglalakad at nilisan ang kwarto
Hinabol ako ni mom,wala akong pakealam kung Umiyak man sya tutal kasalanan nya naman ang lahat ng ito
Masakit parin ang ulo ko kaya napapahinto ako sa paglalakad,di na ako magtataka kung pano ako naabutan ni mom
"anak please! Dont make it hard for us! You have no idea kung bakit namin to nagawa sayo!"sigaw nito sakin "really? Then i'll give you a minute to explain! There's a lot of what if's in my mind right now mom! I dont know how to answer all of this shit! Kaya pala Nararamdaman kong may tinatago kayo kasi meron pala talaga... You lie to me"
Nakita ko si kuyang humahangos papunta sa direksyon namin pero di ko sya tinapunan ng tingin
"princess——"di nya natuloy ang sasabihin nya ng unahan ko syang magsalita"even the person that i expect to be always on my side....betrayed me,i really dont accept the fact,na pinag kaisahan nyo ako! Lalo kana kuya ,oh! Should i call you kuya? If i know,kuya's responsibility is to protect his princess to this cruel world!! Then why? Tapos na ako sa inyo! I have to go!"yan ang huli kong sinabi bago ko sila tinalikuran
Pero di pa ako nakakalayo,ay nakaramdam ako ng hapdi sa kanang bahagi ng braso ko before i knew it i fall on my brother's arm,binaril nila ako ng pampatulog,i think its a good thing,because im already tired..tired of everything
And all went black
++++++++++++++++++++++
Nagising ako sa pamilyar na amoy at kulay ng kwarto,di ako nagkakamali kwarto ko nga ito,nakita kong naka impake ang lahat ng gamit ko halos lahat ay naka empake,maya maya ay pumasok si kuya sa kwarto at lumapit sa tabi ko,pero hindi ko sya tinapunan ng tingin man lang
"we decided na ilipat ka ng eskwelahan"sabi nito sakin,narinig ko ang pag buntong hininga nito bago hinawakan ang kamay ko, "i know your mad,but this is the only way para mas maging ligtas ka,..its a boarding school,kaya you will stay there for your entire school year,kung may kailangan ka,you can call me anytime "sabi nito sakin
"its a better idea! I dont want to see your faces in here! Dont worry i will never bother you and mom,leaving in this house is enough for me"sabi ko naman rito sabay hila ng kamay kong hawak nya
Kahit masama ang loob ko ay sumabay parin ako sa hapagkainan,diba dapat nag e–explain na si mom about sa nangyari? Then why she still acting so calm? Unbelievable,
"bother to tell me,whats going on ? From the top ?"sabi ko habang hinihiwa ang steak na nasa plato ko"this is not the right time to tell you this mikay sorry" tugon naman ni mom,"oh ! Great ! Kahit pala magalit ako sa inyo habang buhay,di nyo sasabihin sakin ang dahilan kung bakit nyo nagawa yun?" i said sarcastically "your dad is the right person to asked about it! Its his idea after all we dont have in a right place to tell you ! " my mom responded
So kasali rin pala si dad,talaga ngang pinag laruan nila ako,mabilis kong tinapos ang pagkain ko at walang ano mang salita na tinungo ang kotse,tahimik na nagmamaneho si kuya papunta sa lilipatan kong eakwelahan
"i hope youll be fine in your new school chael"sabi ni kuya sakin "ofcourse malayo ako sa mga katulad nyo e! Sabat ko naman na naka pag patahimik dito
