Öyle anlatmışım ki seni satırlarıma.. ne zaman okusam ben bile kıskanırım
bende ki seni...
Öyle öfkemi bırakmışım ki satırlarıma
ben bile korkarım her okuduğumda..
Ya sen?
Korkmazsın sen?
Ben bile korkuyorken içimi okuduğum satırlarda, sen.. nasıl?
Bir perşembe sabahı ruhum, bedenim, hayallerim, umutlarım.. güne yarım kalkarken sen... nasıl?
Nasıl kadın nasıl?
Soru işaretleri klavyede çok bulunur.. sanki sen hayatımı bir değil binlerce soru işareti yapmışsın gibi bir hayat yaşıyorum..
Ruhumun yarım kalışı içimi acıtıyorda gülümsemeye devam ediyorum..
güçlü değilim.
Sadece alıştım,
Vedalara..
Suskunluğumu maruz gör... bu hafta çok derin nefesler aldım.. seni hissettim yine
İçimin acısı susmamı sağlıyor...
"Birini içinizden çok sevmeyin
beyler/bayanlar.. sonra, içinizin acısı oluyor.."
Sarp Çetin
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Sonsuz düşüşler
RomanceHayatın zorluklarına karşı ne zaman dimdik durmaya çalışsak daha çok yıktılar, ne zaman "tamam bir daha düşmeyeceğim" dediysek daha çok düşürdüler ve düştükçe anladık ki, cehennemin bile katmanları varmış...
