Blood Series 1: Reckless Blood

II (First Wreck)

Lusiel's Point of View

After several minutes of drive,we finally arrived in our school. 'Is it several minutes? Pero bakit nakatulog ako? Is the travel time that long?'

Sumalubong sa amin ang isang napakataas na gate na itim, halos limampung talampakan ang haba nito at sa ibabaw naman nito ay parang arko na para bang ipinasadya upang walang sinuman ang magtatangkang tumakas palabas o magtagkang pumuslit papasok sa loob. Meron ding nakalagay sa arko na mga letrang kulay puti. 

'Vusmuez Laveino Academy'

I wonder what's the meaning of those words, tanging ang salitang 'Academy' lamang ang naiintindihan ko, well don't blame me, I'm not fond of Spanish, Latin, or whatever that language is. Napatingin ako sa kanang bahagi ng eskwelahan at tanging ang napakahaba at napakataas na itim  na pader na napapaligiran ng mga wallflowers lamang at mga puno ang nakita ko. Walang anumang gusali or mall or establishment na makikita. 'How boring.' Bulong ko sa isip ko. It really is boring. Saan kaming tatlo papasyal pag may free time kami?, sa ilalim ng puno?, sa gilid ng fence?. Psh.

Siniko ko ang katabi kong si Shien na busy sa kaka-kalikot sa cellphone. 'Oh please!hanggang dito ba naman?!', Napasinghap nalang ako dahil sa inis at ngumisi.

"Hey shien." Untag ko sa kanya habang siya ay wala paring kibo at binalewala lang ang pag tawag ko. Lalong lumapad ang ngisi ko nang may maisip akong ideya, kaya para makuha ang atensyon niya ay inagaw ko mula sa kaniya ang phone. Padabog naman siyang tumayo at pinanlisikan ako ng tingin.

"Hey Lusie! ibalik mo sakin ang phone ko!" Padabog pa itong pumadyak at saka ngumuso. Mahina akong bumuntong hininga at inis na napakamot sa noo ko, bukod sa nawawalan na ako ng pasensya ay napipikon na din ako kaya pinakalma ko muna ang sarili ko saka nagmamakaawang tumingin sa kaniya.

"Just please listen to me first." Pagmamakaawa ko dito. Kahit na nag aalangan ito dahil sa ikinikilos ko ay pilit nalang itong napatango.

"Okay I'll listen, but give me my phone first." She demanded. I sighed in defeat and handed her phone to her. Napapalakpak naman ito at saka bumaling sakin bago itago ang phone niya.

"Now that I have my precious phone back. Talk." I looked at her with my bothered expression na siya namang ikinataka nito.

"What's with that look, Lusiel?.", Nagtatakang tanong nito sakin.

"Look Shien. Wala ka man lang bang nararamdamang mali?. Don't you feel lost?, Or don't you feel like we're in a creepy forest?! " I asked her desperately. Like what the fudging-fudge! we're in the middle of nowhere!  Parang natatauhan naman itong napatingin sa paligid at napansing may hindi tama sa lugar na napuntahan namin at nanlalaki ang mga mata nitong bumaling kay Sierra na hanggang ngayon ay nagbabasa parin ng libro.

"Sierra! Why don't you look around and check out if we're still in the Phillippines! Geez! kailan mo ba hihiwayan ang libro mo?" Shien shrieked loudly and that made me and Sierra flinched and she glared at Shien, but later scanned the sorroundings.

"W-where in the world are we?" Napapangangang tanong nito at wala sa loob na nabitawan ang librong kanina lang ay binabasa niya. Nakaawang ang labi nito, nililibot man niya ng paningin ang paligid ay hindi parin maiaalis sa ekspresyon mula sa mukha niya ang pagkagulat.

"Are we in some kind of  fantasy shooting? or are we trapped in a paradise and we're unfortunately lost?" Tanong nito habang nagsimulang maglibot sa buong paligid at tinitingnan kung meron bang naka-install na secret camera sa paligid at baka nasa 'Wow Mali' lang kami na segment, at nagbabakasakaling may mahanap na bagay o kung anuman na makakatulong sa amin.