ชายหนุ่มร่างกายกำยำตามฉบับวัยรุ่นชายยุโรป ขับรถจอดลงหน้าบ้านที่แสนจะคุ้นเคย บ้านหลังใหญ่แห่งนี้ปัจจุบันถูกตกแต่งไปด้วยของตกแต่งตามเทศกาลวันฮาโลวีนที่คนทั้งเมืองต่างให้ความสนใจ แต่เขากลับไม่ได้ใส่ใจเลยสักนิด แม้แต่รายละเอียดระหว่างทางที่เดินเข้ามาในบ้านจนขึ้นถึงบนห้องของเขา
"จอร์จ แม่เรียกตั้งนานทำไมไม่ตอบ"
หญิงวัยกลางคนถือวิสาสะในฐานะแม่เดินเข้ามาในห้องนอนของชายหนุ่มที่เป็นลูกชายของเขา
"แม่มีอะไรเหรอครับ"
"วันนี้จะออกไปไหนไหม มีนัดหรือเปล่า"
"ไม่มีครับ คงอยู่บ้านนี่แหละ"จอร์จตอบทันทีที่ผู้เป็นแม่ถามจบ เขาไม่ไปไหนหรอก แพลนที่เคยมีตอนนี้ก็ล้มเลิกไปแล้ว เลี่ยงได้เขาก็เลี่ยงที่จะไม่ออกไปไหนโดยเด็ดขาด
"งั้นวันนี้หนึ่งทุ่มลุงของลูกจะมากินข้าวที่บ้าน ลงมาด้วยล่ะ"
ผู้เป็นแม่พูดจบก็ออกไปทันที เห็นท่าทีของลูกชายแล้วคงคุยจ้อแบบทุกวันที่เคยเป็นไม่ได้แล้วแหละ
จอร์จปิดประตูไล่หลังผู้เป็นแม่แล้วนั่งลงบนโซฟาในห้องที่เขาใช้นั่งดูหนังเป็นประจำ พลางคิดเรื่อยเปื่อยก่อนที่จะเผลอหลับไป
06:45 pm
จอร์จเดินลงมาชั้นหนึ่งและตรงไปที่ห้องครัว เพื่อที่จะช่วยแม่ของเขาจัดโต๊ะอาหารอย่างคุ้นเคย ถึงแม้ว่าบ้านของเขาจะมีเงินมากพอที่จะจ้างแม่บ้าน คนครัว จนไปถึงเด็กรับใช้อีกกี่สิบคนก็ได้ แต่ในช่วงเทศกาลทุกครั้งก็กลับเป็นแม่ของเขาเองที่จะคอยทำหน้าที่ในครัวเองทั้งหมด
ติ้งงงงหน่องงง
หนึ่งทุ่มแล้ว ในขณะที่เขายังคงช่วยมารดาเตรียมโต๊ะและคุยเล่นไปด้วยกัน ก็มีเสียงออดดังที่หน้าบ้าน
BINABASA MO ANG
Be Mine : George Smith : NHC Fanfics
FanfictionYou are not my first love, but you are the one for me.