Może jest jeszcze nadzieja.../ spider -man i VENOM [Zawieszone]

VENOM

W ciemnym pokoju siedział ON. Przepełniała go złość, nienawiść i śmierć. 
Zabijał, krzywdził zadawał ból nie tylko  fizyczny, ale i psychiczny. Ludzie, którzy go spotkali juz nigdy nie wyszli do świata, siedzą zamknięci w swoich domach przepełnieni złymi wspomnieniami.

Głos zimny, oschły obojętny.
Głos prześladujący Cię w myślach, sprawiający, że co noc śniąc Ci się koszmary.
Słyszysz go przy każdej lepszej okazji.

Dochodziła godzina trzecia w nocy. Emili pobudziła się cała zalana potem. Poszła do łazienki, aby przemyć sobie twarz.
Wytarwszy ją spojrzała na swoje odbicie w lustrze, nagle przed nią pojawiła się czarna mgła ukazując przy tym jej drugie oblicze.
Dziewczyna szybkim ruchem odsunęła się od lustra i wybiegła z łazienki, po czym udała się do do swojego pokoju.
Przywracała się z boku na bok nie potrafiąc zasnąć. Dręczył ją od momentu, w którym się z nim zżyła.

Jej rodzice pracowali w laboratorium. Gdy miała 5 lat była bardzo ciekawską dziewczynką. Lubiła chodzić po różnych pomieszczeniach i dotykać wszystkiego co przykuwało jej uwagę.  Pewnego dnia gdy była w laboratorium swojego ojca zauważyła małe, czarne pudło z napisem VENOM. Dziewczynka pod nieobecność taty weszła na krzesło i sięgnęła po przedmio, który leżał na biurku. Otworzywszy je, zaczęła wypływać czarna, glutowata maź począwszy od rąk zaczęła ją oplatać.

Ból,czuła tylko ból .
Wybrał ją ,jej ciało , była bezradna .
Zawładnął umysłem ,ON przejął kontrolę.

Jest to nasza pierwsza książka
Z góry przepraszamy za błędy 😁
                             
                     gwiazdka1012 i vader0704