Appaဘာကိုစိတ္တိုမွန္းမသိစိတ္တိုၿပီး မ်က္ႏွာႀကီးကတင္းေနေလသည္။
Appaရဲ႕ထိုပံုစံအားယခုခ်ိန္မွစျမင္မိတာေၾကာင့္လားေတာ့မသိ အခုပံုစံနဲ႔appaကိုေၾကာက္သည္။''appaအဲ့လိုႀကီးမေနနဲ႔'' လို႔လဲမေျပာရဲဘူး။ေၾကာက္ပါတယ္ဆို အခုထိထမင္းစားပြဲေပၚမွာအရာမယြင္းေသးေသာ appa၏ထမင္းပန္းကန္။
Appaသူငယ္ခ်င္းေတြျပန္သြားၿပီးထဲကအခုလိုျဖစ္ေနတာ ။appaနားက ေအးစက္စက္အ႐ွိန္အဝါေတြထြက္ေနသလိုပင္။
လြန္ခဲ့တဲ့၅မိနစ္ခန္႔က ထမင္းစားမယ္ဆိုၿပီးလာေခၚတယ္။ထမင္းစားပြဲကိုေရာက္တာနဲ႔ appaအခုလိုျဖစ္ေနေတာ့တာဘဲ။
မသိေတာ့ဘူးဗ်ာ ေၾကာက္တာကေၾကာက္တာဘဲ appaဒီလိုပံုႀကီးျဖစ္ေနတာ ဘယ္လိုလုပ္ေနတတ္မွာလဲ။ ေျပးၾကည့္မွ ဒီသားအဖေလးႏွစ္ေယာက္ဘဲ႐ွိတာကိုလို႔။
ဟင့္.....ဝမ္းေတာင္နည္းတယ္။ေရခဲ႐ုပ္နဲ႔appa......အဲ့လိုႀကီးမေနပါနဲ႔လို႔။
ေတြးရင္းေတြးရင္းဝမ္းနည္းလာတာေၾကာင့္ ထိန္းထားတဲ့မ်က္ရည္မ်ားထြက္က်လာေလေတာ့သည္။
"Appa.....ဟင့္......''
ဒိုင္းခနဲ ေအးစက္စက္အၾကည့္တစ္ခ်က္ေၾကာင့္ ငိုေနေသာက်ေနာ္ပင္ တန္႔သြားရသည္။ ေၾကာက္ပါတယ္လို႔ အဲ့လိုႀကီးမၾကည့္ပါနဲ႔။
"Byun Sehun........ Chanyeol နဲ႔ မင္းနဲ႔ကဘာလဲ''
"A.....app....appa....''
"ေျပာေလ.....ေျပာစမ္း.....ငါထင္ေနသလိုမဟုတ္ဘူးမလား...........ေဟ့ေကာင္ မင္းကိုေမးေနတယ္ေလ......ေျပာစမ္း.......ဟာကြာ......မင္းကအေျခာက္လား.....ဟမ္.....byun Sehun!!!"
"Miyarnae appa......jinjar miyarnae ''
ေတာက္!!
"မင္းကြာ......''
ဝုန္း~~~ခလြမ္း~~~~
"Appa.......''
"သြား....မထိနဲ႔.....ငါတို႔အမ်ိဳးထဲမွာ အေျခာက္ဆိုတာမ႐ွိဘူး ထြက္သြား ငါ့မ်က္စိေ႐ွ႕ကအခုထြက္သြား''
"Appa......ဟင့္''
"ငါေျပာေနတယ္ေလ...... မင္းအခုခ်ိန္ကစၿပီး ငါ့ခြင့္ျပဳခ်က္မရဘဲ မင္းအခန္းထဲကလံုးဝထြက္မလာခဲ့နဲ႔ ေပးစမ္းဖုန္း''
