Hizmetçi Brenda'nın elleri terlemişti.Ne söyleyeceğini düşünürken odanın kapısı çaldı.Brenda ve Carl ikisi birden kapıya baktı.Carl'ın bir arkadaşı gelmişti.Carl Brenda'ya:
-''Bu sefer kurtuldun ama birdahaki sefere elimden kurtulamayacaksın! Şimdi odadan çık ve bize iki tane kahve getir.''
Brenda hemen odadan çıktı ve içinden ''Bu adam olmasa nasıl kurtulacaktım?Tanrım,sana binlerce teşekkürler'' dedi ve odasına gitti.Akşam yemeğini hazırlayan hizmetçiler Brenda'ya ne olduğunu konuşuyorlardı.Brenda hizmetçilerin başıydı ve onların ne konuştuğunu dinliyordu.Hizmetçilerin birisi:
-''Brenda neden bu kadar şaşırdı dersiniz kızlar? Bence Madam'ın ortadan kaybolması iyi oldu.Çünkü Brenda Madam varken kendini birşey sanıyordu.''dedi ve Brenda yemek odasına girdi hizmetçiye:
-''Demek kendimi birşey sanıyordum?Sen bunları derken Madam şimdi nerede kim bilir hiç düşündünmü? Şimdi seni ayağımın altına almadan git,gözüm görmesin!'' dedi ve odadan çıktı.Brenda bu bağrış çağrıştan sonra odasına giderken bahçeden bir çığlık sesi duyuldu ve herkes bahçeye koştu.
