Φτάνουμε στο σπίτι μου μέσα στο δάσος έχοντας την Μια στο πίσω κάθισμα με τα χερια τις δεμένα και κοιτάει έξω από το παράθυρο
«Που είμαστε;» Ρωτάει μόλις φτάνουμε έξω από το σπίτι μου
«Σπίτι μου» απαντάω ξερά και τα μαυρα τις ματάκια εχουν φόβο μέσα τους.
Βγαινω από το αμαξι και ανοίγω την πόρτα τις Μια.Την παιρνω από το μπράτσο.Κλειδωνω το αμαξι και την πάω προς το σπίτι κρατώντας την.
Μπαίνουμε μέσα και την βάζω να κάτσει στον καναπέ καθώς Αφήνω τα κλειδιά στο τραπέζι
«Γιατί με έφερες εδώ;» Ρωτάει με την μικρή της φωνή
«Δεν μπορείς να γυρίσεις πίσω.» Δν πρόκειται να την αφήσω.
«Γιατί;» Ρωτάει τρομαγμένη
«Επειδή ετσι Μια τωρα βγάλε τον σκασμό.» Λέω και πάω να ανάψω ένα τσιγάρο καθώς κάθομαι στην πολυθρόνα μου απεναντι από την Μια.
«Γιατί άλλαξες ετσι Λουκ;Τι έπαθες;» Γελάω με αυτη την ερώτηση
«Ξερεις πολυ καλα ότι ήμουν παντα ετσι.» Λέω και ρουφάω το τσιγάρο
«Εφυγες χωρίς κανένα σήμα ζωής.Δεν ξέραμε αν πέθανες ή όχι έμεινες στο σχολείο από απουσίες το παλιο σου σπίτι είχε πράγματα δικά σου μέσα και ούτε ένα γράμμα τηλεφωνο κάτι Τέλος πάντων!» Άρχιζε να υψώνει τον τόνο τις.
«Δεν σε αφορά τι κανω τι έκανα και που πήγα!Τωρα βγάλε τον σκασμό Μια!»είπα και ρουφάω άλλη μια από το τσιγάρο μου.
«Όχι δεν σκάω μέχρι να μου πεις γιατί με κρατάς;Θέλω να πάω σπίτι!Σε λιγο καιρό θα παντρευτώ!» Εκει είναι που σταμάτησα ότι έκανα και την κοιταξα με τα ματια μου, σκούρα από θυμο.
Ρουφάω μια ακόμη το τσιγάρο μου με τα χερια μου να τρέμουν από θυμό.Βγαζω το πιστόλι μου και την σημαδεύω.Την κοιτάω και κοιτάει το πιστόλι με δακρυσμένα ματια και γεμάτο φόβο.Μου αρέσει.Ο πόνος τον άλλον και ο φόβος είναι ο μόνο τρόπος για να αισθανομαι ζωντανός τωρα πια.
Σβήνω το τσιγάρο μου και πάω προς αυτήν.Σκύβω ώστε να την κοιτάω στα ματια και ο φόβος τις με κανει να έχω ένα μικρό χαμόγελο στα χειλη.
«Ακούμε καλα.» Τις λέω σημαδεύοντας την με το πιστόλι. «Από εδώ και πέρα δεν θα μου σπας τα νευρα.Δεν θα κανείς ερωτήσεις.Θα κανείς ότι σου λέω εγω.Θα με ακούς γιατί αν δεν το κανείς» Πυροβολώ από πίσω τις ένα βάζο, τινάζεται με κλειστά και δακρυσμένα ματια.
YOU ARE READING
I tried.
Mystery / Thriller«Είσαι ένα άκαρδο τέρας.» «Φύγε Μια!» «Όχι.Σκότωσες αυτόν που αγαπούσα και τωρα ήρθε η σειρά σου» ~Το Άκαρδο Τέρας ήταν Πονεμένο και Πεθαμένο χωρίς ένα σημάδι συναισθημάτων.Ένας Άγγελος με την Βάση τα συναισθήματα και την αγαπη γιατί έμενε;~ @-Mari...