I tried.

~Δαιμονες~

Luke
«Δεν υπάρχει άλλη έξοδος στο κτήριο Λουκ δεν μπορούμε να πηδήξουμε από τον Τρίτο όροφο.» Λέει ο Ζαυν με τα σχέδια τις τράπεζας στα χερια του.Ρουφαω το τσιγάρο μου και σκέφτομαι.

«Θα κατεβουμε στον δεύτερο εκεί έχει Έξοδο κινδύνου για έξω.»Του λέω

«Πως θα περάσουμε χωρις να μας καταλάβουνε;»Ρωτάει ο Λιαμ

«Θα είμαστε κανονικά ντυμένοι και τα πιστόλια μας θα είναι στην τσέπη στο σακάκι μας»λέω δείχνοντας το σακάκι με τις μυστικές τσέπες

«Ωραια και ποιος θα πάρει τον Λουις από τα χρηματοκυβωτια;» Ρωτάει ξανά ο Ζαυν

«Θα πάω εγω και μόλις κατεβείτε έξω θα έρθετε σε αυτο το παράθυρο» λέω δείχνοντας τα σχέδια τις τράπεζας. «Θα πετάξουμε τα σακιά και θα τα βάλετε στο φορτηγό γρήγορα»

«Και αν βγει κανείς» ρωτάει ο Λουις . Χαμογελάω και απαντάω.

«Τον σκοτώνεται» όλοι γνεφουν.

«Οκ θα μιλήσουμε και αύριο για αυτο το θέμα έχουμε χρόνο 3ης μέρες μέχρι να αδειάσει η τράπεζα από τους φυλακές» λέει ο Λουις και μαζεύω τα Χαρτια τις τράπεζας. Μαζεύω και εγω τα δικά μου με τον Μωβ φάκελο να τα πάρω σπίτι.

«Λοιπόν μάγκες φεύγω» λέω περιμένοντας να πάω στην Μια.

«Που την έβαλες;» Ρωτάει ο Λουις και φαίνεται σοβαρός.

«Σε ένα δωμάτιο την κλείδωσα» απαντάω καθώς βάζο το παλτό μου.

«Τι θα γίνει αν Μάθει ο Νικ ότι έχεις Την Μια Κολλινς στο σπίτι σου;» Μαζεύω τα πράγματα μου αδιάφορος.

«Τιποτα γιατί δεν θα τον αφήσω να το μάθει.Αν το μάθει θα την χρησιμοποιήσει και το ξερεις.»

«Ο Νικ έψαχνε την Μια ολα αυτα τα 4 Χρόνια και δεν είπες ποτέ τιποτα νοιάζεσαι ακομα;» Ρωτάει ο Λουις και τον πιάνω από τον λαιμό γεμάτος νευρα.Οι δαίμονες μου έπαιζαν μουσική με τις φωνές τους στο μυαλό μου έτοιμη να σκοτώσουν αλλά δεν μπορώ να το κανω αυτο.

«Δεν νοιάζομαι και δεν Νοιαζομουν ποτέ Η Μια θα μείνει μαζι μου μέχρι το τέλος.» Τα χερια μου εχεουν βγάλει φλέβες και οι δαίμονες χορεύουν στο κεφαλή μου.

«Αέρα.» Λέει με όση φωνή του έμεινε.Τον αφήνω και πιάνω το πιστόλι μου να φύγω στο αμαξι μου.

Μπαίνω στο αμαξι και το βάζω μπρος.Παταω δυνατά το γκάζι.ανοιγω το παράθυρο και αφήνω τον άνεμο να με φυσάει.