Bölüm 2

788 43 19
                                    

Ve yine yeni yeniden yeni bölüm ile karşınızdayım.

🚫VOTE VE YORUM YAPMAYI UNUTMAYIN LÜTFEN‼️

Multimedya: Asi Karaca.

Keyifli okumalar🌹

Asi'nin ağzından:

arkamı dönmemle yüzünde kocaman bir gülümsemeyle bana bakan bir kız beklemiyodum doğrusu. Ne yalan söyliyim bir an kavgalarına şahit olduğum kişi sanmıştım. Neyseki beni görmemişlerdi.

Düşüncelerimden sıyrılıp kızın omuzumdaki eline kaydı bakışlarım.

Kız nereye baktığımı anlamış olacakki elini oradan çekti.

"Merhaba, ben Alev. Eğer çizim sınıfına gireceksen ders boş hoca bugün hastaymış". Dedi yüzündeki silinmeyen gülümsemesiyle.

"Haber verdiğin için sağol" Dedim soğukca.

Ve kızı hiç takmadan yürümeye başladım.
Fazla uzaklaşmadan yanımdan iki tane sarışın kız hızlıca arkamda bıraktığım kızın yanına doğru yürüyorlardı.

Yanımdan geçerken. "İşte orada sürtük" dediklerini duydum.

Duyduğum şeyle gitmekten vazgeçtip ne olucağını görmek için beklemeye başladım.

Kızın üzerine yürümeleriyle itip kakmaları bir oldu. Ama ikiye bir olurmu şimdi hiç!

Kızların yanına hızlıca gidip.

"Ama kızlar olmuyo böyle, hadi şunu eşitleyelim" diyip daha kızlar ne olduğunu anlamadan kızlara yumruklarımı geçirmeye başladım.

Yeterince hırpaladığımı düşünüp, üstümü başımı düzelttim.

"Teşekkür ederim, çok sağol" sesin geldiği yöne başımı döneceğim sırada kızın üzerime atlaması bir oldu.

"Bir şey değil... ya tamam bıraksana kızım!" Diye ciyakladım sinirle.

Gelemiyorum arkadaşım dokunulmaya!

"Pardon" dedi masumca.

Kızı yeniden takmadan arkamı dönüp yürümeye başladım. Fakat o peşimi bırakmasını bilmiyordu.

"Adım Alev, 20 yaşındayım ve seninle aynı sınıftayız. Bu demek oluyoruki artık en yakın arkadaşız" Dedi dişlerini çakarak.

Bir anda durmamla Alev hızını alamayıp sendeledi, neyseki yeri boylamamıştı.

"Bak ben dostluk arkadaşlık nedir bilmem, istememde. O yüzden git kendine başka 'kanki' bul" dedim 'kanki' kelimesini vurgulayarak.

Ve yürümeye devam ettim. Çıkışa geldiğimde kapıyı açıp kendimi dışarı attım.

"Olsun canım, her şeyin bir ilki vardır alışırsın alışırsın" dedi pes etmeyerek.

Gözlerimi bu dediğine devirdim.

Bu kız asla pes etmeyecekti..

Merdivenleri inmemle okul bahçesinin çıkışına bakakaldım. Gördüğüm kişi ile Donup kalmıştım.

Buz mavisi gözleriyle okulu inceliyordu. Tüm heybetiyle okulun her ince ayrıntısına kadar bir şey arıyormuş gibi.

Elini kaldırıp hafif yeni çıkmış sakallarını sıvazladı, onu incelediğimde ne kadar siyah giysede buz mavisi gözleri tüm siyahlarını kapatıyordu. Kaslarıda kendini belli edercesine fışkırmıştı tişörtünden dışarı.

ASİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin