Παίξε μαζί μου.

Μέρος Δεύτερο.

Δεν το πίστευα.. Ο τύπος που φασώθηκα μαζί του στα γενέθλια μου είναι ο γκόμενος της μάνας μου ... Με κοιτάζει με το ίδιο βλέμμα που τον κοίταζα  και εγώ. Μάτια ορθάνοιχτα σαν της κουκουβάγιας που ψάχνει να βρει το θήραμα της μέσα στην αγρία νύχτα, τι λέω θεε μου, βγάλε με από αυτόν  τον εφιάλτη τώρα..    

" Τι έγινε  γιατί δεν προχωράμε;" είπε χαμογελαστά η Σάρα.

Έκανα στην άκρη για να περάσουν, εκείνος κρατούσε μια χειραποσκευή και μια σακούλα του σούπερ μάρκετ. Άφησε τα πράγματα του στο διάδρομο, από πίσω του ερχόταν η μητέρα μου η οποία κουβαλούσε και εκείνη κάτι σακούλες.

" Περάσαμε και από το σούπερ μάρκετ." είπε καθώς άφηνε τα πράγματα στον πάγκο της κουζίνας. " Ηρακλή σαν το σπίτι σου."

Εκείνος χαμογέλασε αμήχανα. Η αμηχανία ανάμεσα μας ήταν έντονη,φαινόταν από μακριά ότι γνωριζόμασταν.  

"Ηρακλή από εδώ η κόρη μου η Ιωάννα, που σου έλεγα." του είπε καθώς έβγαζε το μπουφάν της.

Ο τύπος με κοίταξε σοβαρός και μου έδωσε το χέρι του. " Γεια σου Ιωάννα,χαίρομαι που σε ξανά βλέπω."

Σάστισα.

"Έχετε γνωριστεί από κάπου;" ρώτησε η Σάρα.

" Ναι στα γενέθλια της, σε ένα μπαρ, έπαιζα  σε μια μπάντα ενός φίλου μου. Οι φίλοι της, της έκαναν έκπληξη στην σκηνή και έτσι την γνώρισα." είπε εκείνος κοιτώντας με σοβαρά.

" Α ωραία,θέλω να πω χαίρομαι που γνωρίζεστε." είπε χαμογελαστή η Σάρα.

Εγώ από την άλλη δεν χαιρόμουν καθόλου, ήθελα να σηκωθώ και να φύγω από εδώ μέσα, ήθελα όλο αυτό να είναι ένα κακό όνειρο... Δυστυχώς όμως ήταν η σκληρή πραγματικότητα. 

" Λοιπόν,έλα να σου δείξω και το υπόλοιπο σπίτι και να τακτοποιηθείς ." είπε η μητέρα μου. Η Σάρα ήταν παρά πολύ χαρούμενη με τον ερχομό του Ηρακλή στο σπίτι.  Είχαν γνωριστεί πριν ένα χρόνο στο καφέ όπου δούλευε η μητέρα μου, ο Ηρακλής είχε ένα γνωστό εκεί και πήγαινε συχνά στο μαγαζί. Σταδιακά κάνανε παρέα  και πριν λίγο καιρό ήρθαν κοντά. Ο Ηρακλής ταίριασε τα πράγματα του στην κρεβατοκάμαρα, έπειτα από λίγα λεπτά ήρθαν και οι δύο στην τραπεζαρία.

" Λοιπόν, ώρα να μαγειρέψουμε" είπε ενθουσιασμένη η Σάρα.

" Έχω μαγειρέψει ήδη." της είπα

"Α ωραία." είπε και πλησίασε την κατσαρόλα. Την άνοιξε και αντίκρισε τα μακαρόνια που είχα κάνει. "Μμ.. φαίνονται τέλεια. Ηρακλή ελπίζω να τρως μακαρόνια με σάλτσα."