" Yaşamak Artık Güzel gelmiyor"

6 1 0
                                    

Gece ne olup bittiğini anlamadan sabah olmuştu. Kardeşimin seslenmesine uyandım rüyama girmişti hiç uyanmak istemiyordum ama bakmam gereken kardeşlerim vardı. İşten de kovulmuştum, şimdi ne olacaktı?. Kaç gündür doğru düzgün yemek yemiyordum midemi hissetmiyordum. Kardeşim zorla bir iki lokma yedirmeye çalışıyordu.

- Sen yemezsen bende okula gitmem.

Diyip duruyordu, zorla da olsa bir kaç lokma yemeye çalıştım. Hepsi boğazıma dizilmişti. Kolumu kaldıracak enerjim yokken gidip iş aramalıydım. Kardeşlerime daha iyi bir hayat şansı sunmak için kendimden vazgeçmeliydim. Bir kaç zaman böyle düşünceler beynimin içinde dönüp dururken  birden yine o ses belirdi kulaklarımda.
- Gel bana  derindeyim. Senin kaybedecek bir şeyin kaldı onu da kaybetme o yüzden gel derindeyim, diyip duruyordu..

Dalgınlık üzerimden kardeşimin işe gitmeyecek demesiyle son bulmuştu. Bir an döndüm yüzüne baktım ;
- Hayır canım kardeşim dün biraz tartıştık, ben işten çıktım bugün yeni bir iş arayacağım sen takma o küçük kafana bunlar için erkensin.

Sonra alnından öptüm ve okuluna geç kalmamasını söyleyip öbür odaya geçtim. Daha önceden de gazeteden iş aradığım için evdeki gazeteler duruyordu. Hemen onları bulup iş başvurularına baktım şartlara baktım. Eski işte aradığımın çoğu ya eleman bulmuş yada şirket kapatmış.
Derin bir nefes alıp sakin olmayalım bu acıyı içimde tutup ayağa kalkmalıyım deyip teselli veriyordum.  Montumu alıp evden çıkmaya karar verdim. Gidip iş bulmalıydım  amacım buydu evden çıkarken.
Bir süre sonra ilk defa buluştuğumuz kafenin oradan geçmiştim farkında bile değildim amacım sadece kapısında iş ilanı olan dükkanlardı. Kafeyi görür görmez yine donup kalmaya başlamıştım, ilk defa birine oluyorsunuz onla tam birbinize alışıyorsunuz anneniz vefat ediyor üstüne bir sene sonra sevdiğiniz insan hastalıktan ölüyor..
Aklıma geldikçe dağılmışım kaldırım kenarına, dükkanlardan birinden bir ses geldi ;
- Delikanlı iyi misin?
- Nasıl iyi olabilirimki diye. (mırıldandım)
- Gel bakalım biraz dertleşelim. ( Elini uzattı.)
- (tuttum elinden ayağa kalktım.) Amca müşterilerin gelir ben seni hiç rahatsız etmiyeyim, daha sonra konuşalım sözüm olsun.
- Sanırım işin yok gel bana yardım et hemde sohbet ederiz tek başıma sıkılıyorum burda..
Gündüz vakti biraz yoğundu çok konuşamadık amca bana bakınca gözlerinin içi parlıyordu. Velhasıl bir süre geçtikten sonra yorgun argın oturmuştum akşam olmuştu.. Yine ortalık karanlıktı ama bu sefer amca var sağ yanımda..

Yayımlanan bölümlerin sonuna geldiniz.

⏰ Son güncelleme: Nov 06, 2018 ⏰

Yeni bölümlerden haberdar olmak için bu hikayeyi Kütüphanenize ekleyin!

Karanlık EsaretHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin