The Real Meaning Of Love

CHAPTER FOUR

It's been a week since the class started and everything is fine except for the issue about my family background.

The issue about me spread quickly throughout the campus and everyone thinks that I'm using my Grandpa to have an award like what the fudge.

"Ang lalim ng iniisip ahh" tiningnan ko kung sino yun at walang iba kung hindi si Stephan na kakapasok lang ng room

"I'm just thinking about the issue about me. Stephan, am I not smart?"

"Hindi, Nangongopya ka lang sakin di ba?" Stephan answered me while laughing and because of that I punched his arm. May sasabihin pa sana siya ng biglang pumasok yung mga kaklase namin kaya naupo nalang siya sa upuan niya at saktong pagpasok din naman ng teacher namin.

Our class went smooth throughout the day, Maraming assignments and may isang  project pa nga, which is by pair and my partner was none other than Zhayne the transferee. Our project is to make something na pwedeng ibenta and then yung kikitain will be given to the charity na napili namin  or to the street children to help them. Zhayne, Stephan and I are okay with that kind of project except from our classmate, they even asked if we could just donate money at huwag na magbenta ng kung ano ano but our teacher didn't agree. She said na it is better to help daw lalo na kapag pinaghirapan kaya wala din silang nagawa. Ang problema ko nalang ngayon ay kung ano ang pwedeng ibenta at saan kami magbebenta nun, I'll talk to Zhayne tomorrow.

Kinabukasan ay maaga akong pumasok sa school. Iisa pa lang yung taong nadatnan ko sa room at walang iba kung hindi si Zhayne na natutulog.

 It's already 6 am at mamaya pang 8 am  yung class pero bakit ang aga naman nitong tulog dito. Nilapag ko dahan dahan yung bag ko sa upuan at umupo sa pwesto ni Stephan dahil sa armchair ko nakayuko si Zhayne, ayoko namang magising siya kahit gusto ko siyang tanungin about sa project na gagawin namin. Nakatitig lang ako kay Zhayne habang natutulog at mukhang puyat pa siya, ano kaya pinag gagawa ng lalaking to at ganito ang itsura. 

" Stop staring at me " 

Bigla akong napaiwas ng tingin ng marining yun at nagkunwaring nag cecellphone.

" Kanina ka pa ba diyan? Bakit mo ko tinititigan? " tanong niya habang inaayos yung upo niya at uniform niya.

" Kakarating ko lang saka di kita tinititigan, huwag ka nga feeling jan " buset na to ang feelingero mygahd.

"Tss" 

" Ano nga pala plano mo sa project natin? Any suggestion ? Simulan na natin yun i plano sa saturday para marami tayong kitain at madonate " pag iiba ko sa topic dahil yun din naman talaga sadya ko kung bakit ako pumasok ng maaga. 

" Message nalang kita. Baka my gagawin ako sa sabado, titingnan ko pa" 

" Ano naman yun? Mas importante pa ba yun sa project natin? " bakit parang sobrang busy naman ata niya para may gawing mas importante kesa sa project namin, hello para kaya sa grades yun.

" Oo mas importante pa " naiiritang sagot niya sakin

Sasagot pa sana ko kaso nagsisimula ng magsidatingan yung mga kaklase namin kaya naupo nalang ako sa upuan ko. 

Fine I'll wait for him nalang to message me kahit kaya ko naman gawin mag isa yun gusto ko pa din naman hingin opinion niya para fair at para parehas kaming may grade sa project na yun.

- Xoxo -