~{Alderian}~{ölüm yıldızı}~

~{HARAM}~

İlk bölüm kısa oldu fakat diğer bölümleri tabikide boş boş yazmamak için okuyan sayısı kadar yazıcam inşallah seversiniz
~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~
Simsiyah güneş almayan eski duvarlarını rutubet kaplayan bir odada ve bu karanlığı aratmayacak siyah nevresimli bir yatakta uyandım tabikide buranın neresi olduğunu biliyorum yine gücümü kontrol edemeyip geçirdiğim sinir krizi nedeniyle buraya kapatıldım elbette

kimseye zarar vermek istemem fakat bu kadar gücün sahibi olmak kontrol edilemeyecek kadar zor yattığım yerden kalkıp ayakkabılarımı giydim sonrasında ise kapıya yaklaşıp kapıyı tıkladım gelen görevliler beni sınıfa götürmek için uzun bir pelerin verdiler neden mi bu siyah ve suratım dahil her yerimi gizleyen pelerini takıyorum haram kılındığım adamın beni görmesini istemiyorlar aramızda geçen en ufak göz Teması bile o

kadar kuvvetli bir güç yayıyor ki tek elementlilerin kulaklarını sağır edebiliyor onu tabikide bir çok kez gördüm hatta çocukluğumuzu birlikte geçirdik bile denilebilir Araf ne olduysa 15. Yaş günümden sonra bana yaklaşmadı sonradan sebebinin lanet geçmişimizin bedelini ödeyip haram kılındığımız gerçeğini öğrendim elimde olsa geçmişi değiştirmeyi o kadar çok isterdim ki Araf ile bu durumda olmamayı

bunları seçebilme imkanı bize verilmedi bizde istemedik herşey farklı olabilirdi normal hayatlarımız bizi canavar yapan güçlerimiz olmadan normal bi okula gidip eve arkadaşlarım olsun isterdim mesela burda herkesin benden korkmaması mesela herkes dedim ama bi kişi hariç imera bana yakınımdan da çok yakın oldu her durumumda yanımda olan benden korkmayan güvendiğim tek kişi o da tek element sahibi hayvanlarla anlaşabiliyor sessiz sakin kafa bi kız en güçlü duygusu aşk ve o yanlış kişiye aşık oldu Araf'ın en

yakın arkadaşı pars'a tabikide sorun Araf'ın arkadaşı olması değil sorun o züppenin imera'ı farketmiyor oluşu ve tabikide bu duruma imera baya bi üzülüyo eksiği hep kendinde buluyo bunu ona söylediğimde benim zaten duygusuz olduğumu söylüyor yalanda değil soğukkanlı bi yapım var kabul ama en başta bana aşk gibi basit bir duygu bile haram kılınmış nasıl olmamı beklerdiki hemen düşüncelerden sıyrılıp lanet olası okul koridoruna baktım yine benden kaçan gözler falan işte ne var yüzüm gözüm

saklı ve siyahsa görmüyorsunuz işte niye hala korkuyorsunuz berbat bi duygu bu odama çıktığımda imeranın dolap karşısında cebelleştiğini gördüm ah manyak kız giyimine düşkün olduğu kadar antrenmanlara yoğunlaşsa keşke gene cezaya kalırsa bu seferki baya büyük bir ceza olucak bundan eminim

"Manyak kız zaten tonla kıyafetin var hala niye memnun olmuyosun" diye azarladım onu cidden anlamıyordum onu niye memnun değildi hala cevabı bi o kadar memnunsuz ve saçmaydı
"Sıkıntıda orda seçemiyorum lanet olası parsın beni fark etmesi için hiç biri yeterli değil"
"Dur bide ben bakıyım " diyip

dolabını karıştırmaya başladım ah cidden bu kadar kıyafet seçmesi acayip zor bi kaç dakika daha karıştırdıktan sonra güzel bişeyler bulduğumu umarak imera'a gösterdim anında gözleri açıldı ve üstüme atladı şapşal kız "sen harika birisisin yavrum her kıza lazım arkadaş modelisin" gülerek onu itelediğimde o da üstünü giyinmeye başlamıştı bile bende derse gireceğim için üstümü değiştirmeye koyuldum siyah deri bir tayt üstüne siyah gömlek ve gene siyah önlüğümü giydim aynada saçlarıma baktığımda kuş yuvasından farksız olduğunu

farkettim hafif şekillendirerek makyajımı yaptım imara çoktan hazırdı bile bu kızdaki heyecanla giyinme hevesi tuhaf tı "benim dersim var manyak kız o yüzden çıkıyorum kendine dikkat et bi kantin faciasını daha halledemem" diyip güldüm "tamam canım git dersine bende parsın odak noktasında olucam" "ne yaparsan yap imera" diyip odadan çıktım sınıfın yolunu tuttum yan sınıfımda da Araf ders veriyordu her an karşılaşma ihtimaline karşı maskemi de taktım