Geçen Aşk

<3 5

Burdayım dedim sakince ilaçların etkisinden henüz kurtulamamıştı. O kadar insanı kaybedip bir çok insanı dirilten eller şimdi kendi babasını kaybetmişti cidden ağır olmalıydı. Annemi kaybetiğim de ben de ki acıların binlerce fazlasını yaşadığını düşündüm annemin hayatı bana ait olsaydı ve ben o hayatı kaybetseydim kendi yaşamıma tutunamaz ve intahar ederdim. Küçüklükten beri eğer birine bişey olursa yaşayamam diyen ben şimdi babasını kaybetmiş bir adamı kollarımda tutuyordum.

''Yaprak babam gitti ben onsun naparım annem ne haldedir beni anneme götür onu görmem lazım tansiyonu yükselmiştir fenalaşmıştır lütfen bana yardım et lütfen'' o kadar çaresizdi ki kollarıma sıkıca sarılmış kendini kaybetmemek için uğraşıyordu. Annesine haber verilmişti ama ölümü söylenmemişti bunu benim yapmam gerektiği kanaatine varıp Burağa sakinleştiri yaptım. O sakinleşip uyuduktan sonra uyuşmuş olan kollarımı alıp annesinin yanına doğru ilerledim. Resmen kedere doğru isteğimle ilerliyordum.

Burağın odasında yüzünde endişe olan bir kadınla karşılaştım. Zarifliği ile gözleri kamaştıran kadın Burağın annesi olmalıydı. Paşazade torunu olabileceğini düşünüp kendimi ona göre ayarladım kibar ve düzgün bir biçimde konuşmalıydım. 

Ahhh ne saçmalıyordum ben kadının eşi ölmüştü. Yüzümde ki ifadeyi gören kadın aniden bağırarak kocasının iyi olup olmadığını sordu. Ne yapıcaktım ben şimdi...

''Lütfen sakin olun biliyorum berbat bir durum bende annemi kaybettim.'' derken kadın aniden ne şaçmalıyorsun sen diyerek bağırıp ağlamaya başladı bi anda o paşazade torunu kavga çıkarmaya hazır mahalle kadınlarına dönmüştü.Cümlemi tamamlayıp onu oğluna götürme kararı alınca sözlerime devam ettim.

''Kocanızı kaybettik hanım efendi çok üzgünüm oğlunuz 2 oda yanda isterseniz...'' derken kadın daha da ağlamaya başlamıştı ben bunları tek bir nefeste söyledikten sonra hızlı hızlı nefes alıp vermiştim kadın aniden kapıyı açıp burağın kaldığı odaya koştu. Hemşireler kadını tutmaya çalışırken planıma sakinleştirici yapmayı ekleyip hemen uygulamıştım. Kadın ağlamaya devam ederek uykuya daldı bu arada burağın yanına yerleştirerek anne oğulu yalnız bırakıp burağın babasının gittim.

Ölülerden doktor olana dek hep korkmuştum aslında zararı ruhlar değil insanlar veriyordu. Ama bunu o zamanlar idrak edemeyip mezarlıklara dahi gitmezdim.

Burağın babası annesine göre yaşlıydı ama oldukça karizmatikti. Oğlunun kime çektiği belli olmuştu. Ben hayallere dalıp çıkarken ağlama ve bağırış sesleri yeniden duyuldu. Bu kadının bünyesi sağlam olmalıydı ki sakinleştiriciyi kabul etmemiş gibi gözüküyordu.

Yanıma doğru koşarak gelen ayak sesleri duyulunca kaskatı kesilerek beklemeye başladım. Burağın annesi bana doğru yavaşça gelip aniden cama yapıştı. Uzunca bir süre bekledikten sonra kendini yere bıraktı. Hemen yanına koşup sıkıca sarıldım. Tanımıyor olabilirdim ama o hayat arkadaşını uğurlamıştı. Ona yardım etmek insanlık görevimdi.

''Tamam sakin olun biliyorum bu acı dayanılmaz ama yaşanılır kendinizi bırakmayın sizi kendisinden çok seven bir oğlunuz var. Onun için hayata tutunun.'' dedim mırıldanarak kadın telaşla bana dönüp kocasını hayata döndürmüşüm gibi sarılmaya başladı belkide ona yeni bir umut olmuştum kim bilir.

----

Eve vardığımda üstümde öküz ağılığınca bir yük vardı. Burağı ve annesine baş sağlığı dileyip ayrılmıştım.Belkide onları o halde bırakmamlıydım. Çokça kezde düşünmüştüm ama elimden birşey gelmiyordu. Pijamalarımı giyip babam ve oğlumu izlemeye başladım. Bugün yaşananlardan sonra sümüklü böceğe dönmüştüm. Neden bu film olduğu konusunda bir fikrim yoktu ama hissetmek istemiştim. 

Film oynarken uyuya kalmış olmalıydım ki kapının sesiyle irkildim. Kimin geldiği hakkında hiç bir fikrim yoktu. Filmi durdurup kapıya doğru yöneldim. Delikten baktığım da kimseyi göremedim. Fakat kapı tıklatılıyordu.Kapıyı açtığımda ağır bira kokusu ve yere yığılmış bir adamla karşılaştım...

----

Arkadaşlar okuduğunuzu belli edin lütfen ona göre yeni bölüm vericem . oylarsanız sevinirim yeni bölümde görüşürüz :))))