BakuDeku||20 things that I wanted to say[Tamamlandı]

20/20

Finale kadar okuyan herkese teşekkürler💛

Yazar'ın ağzından bakugou

Bakugou dekuya verdiği defteri okumamasını söyledi çünkü son sayfasında şu an yapacağı şey yazıyordu

İntahar edicekti

Bu hayatta yaşamak için bir sebebi yoktu tek sebebini dün akşam gerçekleştirdiğinden gördüğü en yüksek binanın tepesine çıktı. Zemine  bakıyordu gülümsedi

Sonunda bitiyor... dedi genç adam gözündeki yaşlarla bir yandan da gülümseyerek

Karmaşıkdı duyguları ancak bu hayat ne saçma bir kitaptı ne de bir çizgi filim. Deku gelip onu kurtaracak değildi ya? Hep onun dediğini yapardı o

O ezik havalı
Çirkin tatlı
Aptal zeki
Hiç bir şeyim olmayan salak! Her şeyim...
Bunları düşünürken bir adım daha attı ve aşağı düşmenin verdiği o hissi yaşadı

Adrenalin diyorlardı sanırım.. diye düşündü ölürken bile mi düşünecekti gerçekten? Sanmıyordu kendilerini düşüncelerinden sıyırığında bitmişti.

Her şey bitmişti

Bilinci yarı açık yarı kapalıydı etrafında bir sürü isan vardı "nesiniz siz? Amacınız ne bu hayatta"  gibisinden bir şeyler fısıldadı ve kafasındaki acıyla sonsuz bir uykuya daldı

son olarak düşündüğü tek şey
"Umarım Deku ile aynı yere giderim" olmuştu

Yazar'ın ağzından Deku
Öğlen oluyordu ve hala defteri açmamıştı öptüğü yeri tutuyordu izuku. Çocukluğundan beri sevdiği çocuğun onu öpmesi saçma geliyordu,hala rüya mıydı diye düşünmeden  edemiyordu. Nedensizce kalbi ağrıyordu ve sürekli ağlamak istiyordu

Telefonunun çaldığını fark etti
kacchan
"E-evet Kacchan?"
"Efendim. Siz kazazede'nin yakınısınız sanırım. Çok üzgünüz ama..."
"Pardon? neyden bahsediyorsunuz" dedim sinirle ne diyor bu
"siz katsuki Bakugou'nun rehberindeki yıldızlı olan kişiydiniz efendim bundan dolayı sizi aradık. Kendisi bir binanın üstünden atladı. Elimizden gelen-"

"susun l-lütfen. H-hangi hastane acaba..."

"random hastane adı*"
Bakugou intaar etmez ki?! Bana seni seviyorum dedin ve şimdi çekip gidiyor musun?! Hayır! İzin veremem üstünde ne olduğunu umursamadı genç adam tek düşündüğü hastaneye gitmekti.

Hastaneye vardığında çoktan ağladığını fark etti resepsiyoniste yıkılmış sesi ile

"K-k-katsuki b-bakugou" dedi kadın doktoru gösterdi düşündüğü kadarıyla bu  o telefondakiydi sinirden ne yaptığının farkında değildi Deku. Doktoru yakasından tuttu
"kacchan nerde!"

"E-efendim sakin olun s-siz katsuki bakug-"
"Evet! Nerde o?!" Dedim bağırp

"Üzgünüz efendim." Dedi bana acırmış gibi bakıyordu

"BAKUGOU!" Diye kükredi yeşil saçlı çocuk acı ile. bir anda  herkes oğlana baktı.  Dizleri onu taşıyamadığından yere çöktü

"Korkak!" Dedi kısık sesle "aptal!"
"İşe yaramaz!" "Güçsüz!"  hakaretlerine devam ediyordu

"NERDESİN! GELSENE! BANA HADDİMİ BİLDİR KATSUKİ!"
"Lütfen bana haddimi bildirmeye gel.."
"Lütfen.."

Birkaç dakika sonra Ailesi geldi

Onlar da ağlıyordu

Utanmıyor musun kacchan. Anneni sevmiyormuş gibi yapsan da onu sevdiğini biliyorum! Gel buraya lanet sonurtkan!  Lütfen gel buraya kokunu özledim..
Seni sevmenin verdiği aptallık hissini bana yaşat
İstediğin kadar bana vurabilirsin ama lütfen aptal! Geri dön.. geri dön... geri dön kacchan!

Y/N ağlamıyorum siz ağlıyosunuz bu bölümü lovely ile okuyunca daha kötü oluyo not yani

Kirishima geldi. Beni ve Bakugouları yere çökmüş ağlarken görüyordu ne olduğunu anlayınca o da ağlamaya başladı

"M-midoriya..." dedi acı ile

" ne var! "
"Sen baakugou olmadığına göre benimle konuşma!"
Dedim burnumu çekip. Elimi kalbimden çekmiyordum çünkü olmuyordu

Birden bütün sınıf gelmişti

"Onu seviyorum... size ihtiyacım yok"

Hala yere çökmüş ağlıyordum en sonunda todoroki buna dayanamamış olacak ki "yeter" diye bağırdı sağ gözünden gelen yaşlarla
"Sus"

"Sen sus! Kes sesini! Kacchan dışında herkes susun! Hepiniz geberin" dedim kalbimi yerinden çıkıcakmış gibi sıkarak ve daha çok ağlayarak
Bayan bakugou yanına geldi

"İ-izuku" dedi ağlarken
"Oğlum yaşıyor değil mi..?"
Gözümden akan durduramadığım yaşlarla kafamı hayır anlamında salladım

Doktorun yanına gittim telef olmuş yüzümle
"Bana onu göster" dedim.Tamam dedi yapmacık suratıyla

Bir şeytanın bir melek gibi yatmasını görmek daha acı ne olurdu ki? Güldüm

Bir daha hiç kalkmayacağını bilmek

Bittiiii clfşflflf ağlamadım. Siz ağladınız bb doflflöd