харанхуйн хунтайж ( дууссан)

хэн ч биш

Хунтайж : чи үнхээр засрашгүй хүн юмаа 

Би : хэрэв чи анхнаасаа намайг харанхуй өрөөнд түгжээгүй байсан бол ийм зүйл болохгүй байсан юм (ханиалгах)

Саяхан би хүнд өвдсөн энэ бүхэн түүнийл буруу тэр л намайг анхнаасаа энэ харанхуй хүйтэн өрөөнд байлгаснаас болж би ханиад хүрсэн

Одоо болхоор намайг загнаж зандархан утаггүй хэрэг

Хунтайж: намайг буруутгаж байгаа хэргүү

Өөрлүүгээ заан асуух тэр дэндүү өхөөрдөм харагдан

Би : буруутгасан ч биш би бодит үнэнийг л хэлсэн

Хунтайж хэсэг чимээгүй хөмсөг зангидан зогсоод

Гэнтэл намайг чирэн хаа нэг тийшээ чирэхдэн би дэмийл том нүдлэн хурдий даган алхах гэхээсээ илүү гүйж байлаа

Тэр нэгэн хаалга онгойлгон орход сайн харвал түүний өрөө байгаан намайг гайхахад хүргэв  

Би ; ягаад энд

Хунтайж ; Чиний хүсснээр буруугаа хүлээж байна

Би (найтайх): гэхдээ...

Хунтайж : энэ өрөөнөөс бусад өрөөнд халаалт байхгүй

Би : тэгвэл чи

Хунтайж  : энд байна намайг хаашаа яван гэж бодоов

Би : тэгсэн ч гэсэн эр эм хоёр хүн яаж нэг өрөөнд

Гэсээр уруулаа унжуулхад тэр нүүрэнд минь тулж ирэн хоёр хар далавчаа гэнт л гарган ирхэд торгомсог цагаан цамцан жижиг хэсэг болон будран унан энхүү үйлдэлд зочирдон том нүдэлхэд тэр ёжтой инээмсэглэл тодруулан

Хунтайж:  би хүн биш гэдгийг чи ойлгоогүй бололтой

Ийм үeд айж сандрах атал догдолж бй өөрийгөө ойлгохгйүн

.....кхм саад болсонд өршөөгөөрөй

....яаа сухо яаж байгаа юм бэ тэдэнд саад болчихлоошдээ

Гэх хоёр хүний хоолой гархад бид хоёул тагтруу харвал тагтан дээр зогсох үгүйэ нисэж буй хоёр хүн
байв

Тэдний юунд саад болон  хэмээн яриж буй зүйлсийг ойлгож ядан сууж байтал өөрийн байгаа байдлам одоо л харж амжив

Би орон дээр суух ба энгэрий нэг товч тайлагдсан харин хунтайж далавчаа гарган цээж нүцгэн
Бурхан минь гэж ямар ичмээр юм бэ

Ичсэндээ болоод орноос босон зогсоод хунтайжруу харвал

Тэр хэзээч гаргаж байгаагүй дулаахан инээмсэглэл тодруулна хоромхон зуур түүний далавч агаарт уусан алга болж нүдний өнгөн эргэн өөрчилөгдөж үсэн хараас бор болон хувирав