<<<Yazar'dan>>>
Sen kaç saattir etrafta dolandığını bilmiyordun. Hatta o kadar ki uykun bile gelmişti. Artık bulanık görüyordun, ağaçları bike ayırt edemiyordun. Şimdi onu bulman daha zor olacaktı. Ama sen bulacaktın onu. Ölüm bile olsa bulacaktın onu işte. Koymuştun bir kere kafaya. Sen bulanık gözlerle erafa bakarken dev yeşil bir yaprak gördün. Ama kafasında sarılıklar vardı. Garip dedin içinden. Biraz daha yaklaşınca o yaprağın arkası dönük bir insan olduğunu kavradın. Biraz daha yaklaştın ve evet ilte artık her şey netti. Bu Benny'di. Yeşilli'ye baktın ve gözlerin aniden açıldı. Birde zinde oldun ve yaprak çocuğa doğru koşmaya başladın. Koşarken seni duyması için
"BEN!"
Diye bağırdın
(iyice türk dizisine bağladı aq knksmyjhpjktjjk)
Yeşilli bunu söylemenle hemen sana döndü. Bir kaç saniyede olsa gözünde o ışığı gördün. Bir kaç saniyede olsa... Yanına geldin ve ona sımsıkı sarıldın aniden sırtındaki elle onunda sana sarıldığını anlamıştın. Yeşilli sana sarılmayı bırakıp yüzünü avcunun içine aldı ve sana
"İyi ki yanımdasın"
Dedi...
