"นัมจุน หนูได้น้องชาย"
"น้องชาย น้องชาย ฮิฮิ แม่จะให้น้องชื่ออะไรเหรอคับ?"
"แล้วนัมจุนอยากให้ชื่ออะไรละครับ หื้ม"
"จองกุกได้มั้ยคับ"
"ได้สิครับ ต่อจากนี้ไป นัมจุนจะต้องรักและดูแลน้องดีๆนะครับ"
"คับแม่ นัมจุนสัญญาจะรักและดูแลน้องให้ดีคับ"
นั่นคือบทสนทนาของแม่กับนัมจุนตอนที่นัมจุนอายุได้แค่ 4 ขวบจนตอนนี้ นัมจุนอายุ 22 ปีซึ่งแน่นอนว่าน้องชายของนัมจุนจะต้อง 18 ปีและเป็นชายมาดแมนเหมือนดั่งที่ตั้งใจไว้
แต่กลับกัน...
"พี่นัมจุนเห็นหูกระต่ายของกุกกี้ไหมอ่า จำได้ว่าวางไว้ที่หน้าโทรทัศน์แต่ตอนนี้ไม่เห็นเลยอ่ะ เห็นบ้างไหม?"
ใช่ จองกุกผันตัวเองมาเป็นกะเทยน้อยแทน
"กูเอาไปเผาทิ้งแล้ว เห็นแล้วมันเกะกะลูกกะตากู!"
"ได้ไง! อันนั้นพี่ซองกยูให้มานะ!"
"ใครจะให้มึงมากูไม่สน แต่อย่าให้กูเห็นแม้แต่ยางมัดผมเส้นนึงกูก็จะเผาทิ้งให้หมด กูไม่ชอบ!"
"พี่นัมจุนอ่ะ ฮื้ออ~"
นั่นแหละจึงทำให้นัมจุนทะเลาะกับน้องกุกกี้ของเรา(?)ทุกวัน
บ้านทั้งหลังนัมจุนอาศัยอยู่กับกุกี้สองคนเพราะพ่อกับแม่ต้องดูกิจการที่ต่างจังหวัด นานๆทีถึงจะกลับมาหา