ใครๆก็บอกจองกุกติดโฮซอกอย่างกับพี่ชายแท้ๆ
ใครๆก็บอกโฮซอกรักจองกุกเหมือนน้องแท้ๆ
ทั้งๆที่แค่เป็นเพื่อนบ้านกัน
โฮซอกอาศัยอยู่ในบ้านเดียวเพราะพ่อ แม่และพี่สาวต้องไปทำงาน
ต่างประเทศจองกุกอาศัยอยู่กับแม่สองคนเพราะพ่อก็ทำงานต่างประเทศเช่นกัน
ภาพพี่ชายวัยยี่สิบกับน้องชายวัยสิบสามที่เดินจูงมือกันไปไหนต่อไหนมันช่างน่ารักน่าเอ็นดูสำหรับคนที่ได้เห็น
ภาพที่พี่ชายพาน้องชายไปวิ่งเล่นที่สนามเด็กเล่นหลังเลิกเรียน
ภาพที่พี่ชายดุน้องชาย
ภาพที่น้องชายอ้อนพี่ชาย
หลอกหลวง..
มันก็เป็นแค่ภาพหลอกหลวงคนทั่วไป
"แม่ฮะ ผมไปนอนกับพี่โฮซอกนะฮะ"
"จะไปกวนพี่เขาหรือเปล่า"
"ไม่หรอกฮะ พรุ่งนี้วันหยุดด้วย"
"ยังไงก็อย่าไปกวนพี่เขาละ"
"ฮะ"
เด็กชายแสนน่ารักวิ่งกอดตุ๊กตากระต่ายที่พี่ชายให้มาไปยังบ้านข้างๆ
ก๊อกๆ
แอ้ด
"พี่โฮซอก😀"
"มาแล้วเหรอ คนดีของพี่"
มือใหญ่ของพี่ลูบหัวเล็กเบาๆอย่างเอ็นดู
"เข้ามาข้างในก่อนสิ"
"ฮะ"
น้องชายตัวเล็กเดินเข้ามานั่งที่โซฟาตามด้วยพี่ชายที่นั่งลงข้างๆ
"พี่โฮซอกทำอะไรหรือฮะ ดูเหมือนยุ่งเลย"
ตาใสแป๋วมองสิ่งของที่กระจายไปทั่วพื้น
"อ่อ โปรแจ็กนิดหน่อย จองกุกวาดรูปเก่งนี่น่า ช่วยพี่หน่อยละกัน"
"ฮะ เอ่อ พี่โฮซอก"
"ว่าไงครับ"
"คำที่พี่โฮซอกให้ไปจองกุกไปหามาแล้วนะ"