The Royal Prince

Chapter Eight

Justine’s POV

            Tahimik na tiningnan ko ang mga bundok habang nakasakay sa airport shuttle. Mabundok talaga masyado dito sa Hong Kong kaya nagsisiksikan ang mga tao sa masisikip na apartments sa loob ng matataas na buildings. Wala kasing masyadong patag na mga lupa na mapapagtayuan ng mga bahay.

            Ihahatid sya ng shuttle sa kanyang hotel sa Tsim Sha Tsui district. Trabaho ang ipinunta niya dito. Tatlog araw ang ilalagi niya ditto para sa isang press junket ng isang malaking Hollywood movie.

            May kasama akongng isang writer, si Mhai, pero dahil may kailangan pa itong gawin, pinili nito ang panghapon na biyahe pa – Hong Kong kaya gabi na ang dating nito mamaya.

            Ako naman ay mas pinili nang mauna dito. Gusto ko kasi ay iyong maagang biyahe. It will give me time to rest and explore the place.

            Bukas ay simula na ng press junket at nasisiguro akong hindi na ako makakapagligaliw pa hanggang sa araw ng uwi namin sa Pilipinas.

            This is my third time in Hong Kong. Ang hindi ko pinagsasawaan dito ay ang mga night markets. Naaaliw ako ng sobra dahil ang mura ng mga presyo ng mga tinda. Mabuti na lang at may pocket money na padala sa kanila ni Mhai. At least may pang – shopping ako kahit na papa’no.

“Imperial Hotel!” sigaw ng coordinator ng travel agency na nag – arrange ng trip nilang ito. Tumayo ako at bitbit ang isang knapsack at hila ang isang travel luggage ay bumaba ako pati na rin ang ibang sakay ng shuttle na sa Imperial Hotel din ang tuloy.

            Pagdating ko sa aking hotel room, tsinek ko ang banyo at ang mga cabinets. Okay naman. Kumpara sa ibang hotel ditto sa Nathan road, Tsim Sha Tsui district, mas simple itong Imperial Hotel.

            Ang iba kasing hotel sa parte na ito ng Hong Kong ay mga five star at talagang malalaki, mas magaganda at mas mahal. Although hindi naman mura sa Imperial Hotel, mas mura na ito kumpara sa ibang mga hotels na katabi lang din halos nito.

            Maraming mamahaling designer’s clothes stores sa kahabaan ng Nathan road, Tsim Sha Tsui. On the other hand, kailangan ko pang sumakay ng MTR subway bago ko marating ang mga night markers na pinapangarap.

            Walang ipinagkaiba ang MTR sa MRT at LRT ngPilipinas. Mas maluwag nga lang ito. At ang mga escalators ditto ay napakabilis. Tila ba repleksyon ito kung gaano fast – phased ang daily activities ng mga tao dito.

            Puyat ako ng mga nagdaan gabi kaya naisipan ko munang magpahinga. Tatlong oras din akong nakatulog. Paggising ko ay nakaramdam ako ng gutom. Alas – dos na kasi ng hapon at hindi pa ako nanananghalian. Kaya lumabas ako ng hotel para makapaghanap ng makakainan.

            Yun nga lang dahil sa mahal ng presyo ng mga pagkain, ang tagal kong naghahanap ay hindi pa rin ako makakakita. Isang tasang kanin lang ay $HK 7.00 na!

            Given the current currency, this is equivalent more or less seventy pesos in the Philippines! Imagine! Seventy pesos for one cuo of rice! Magtinda na lang kaya ako ng kanin dito. Hahaha.

            Pero gutom na gutom na talaga ako. At kung wala akong ibang gagawin kung hindi ang mag convert ng magconvert, mamamatay ako dito sa Hong Kong ng dilat ang mga mata. Hindi ko muna dapat paganahin ang kakuriputan ko ngayon!

            Nang may madaanang isang kainan ay pumayag na rin siya. For a simple mean consists of one cup of rice ang a small plate of squid fillet, I paid $HK 45.00! magkano sa Pilipinas yon? Three Hundred Fifty Pesos!