tüm gün yatmıştı felix. günün pazar olmasının keyfini çıkarmış, biraz olsa da aklını changbin'den uzak tutabilmişti. changbin'den de tüm gün bir şey gelmemişti zaten.
saat gece bir olmuştu, felix ise yarın işe gidecek olmasına rağmen hala yeni başladığı dizinin ilk sezonunu bitirmeye uğraşıyordu. elindeki cipsi bir kenara bırakarak kolasını içmeye devam etti. dizinin bitmesine yakın bildirim sesi yankılandı salonda.
yattığı koltukta dikleşerek oynat tuşuna bastı.
changbin 1 sesli mesaj
"bazen düşünüyorum seni, zor olsa da arasam mı diye. sürekli hafızamda bunlar ama biliyorum çoktan bitti her şey. önemi yok seni ne kadar istediğimin..."
sesi bu sefer daha derin ve yavaş geliyordu. ufak bir hıçkırık duydu felix.
.flashback
"ayrılalım hyung."
"o n-ne demek şimdi yongbok-ah?"
felix boğazındaki yumruyu görmezden gelmeye çalışarak konuştu tekrar.
"ayrılalım işte. b-ben gidiyorum."
changbin dolan gözleriyle felix'e baktı.
"nereye..nereye gidiyorsun?"
"avustralya'ya, ailemin yanına."
felix'in kore'ye gelme sebebi okumaktı. hep yabancı bir ülkede okumak istemişti ve bir internet arkadaşı sayesinde kore'yi çok ilgi çekici bulmuştu. bu yüzden de kore'ye okumak için gelmişti. fakat mezun olalı çoktan bir ay olmuştu.
"ayrılmamıza gerek var mı? uzaktan yürütemez miyiz?"
changbin kısık sesiyle sordu. onun için felix'ten ayrılmak demek kıyametle eş değerdi.
"olmaz hyung. zorlaştırmayalım, uçağım iki saat sonra." sesinin titremesine aldırmadan devam etti. "v-veda etmek istedim sadece."
flashback.
ağlamamak için zor tutarak dinledi ses kaydının devamını.
"çoktan bitti her şey.. artık geçmişten bir film gibisin."
...
sizi seviyorum
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
